Na een leven in de advocatuur besloot Laura het over een andere boeg te gooien. Sinds een jaar doet ze de pabo in deeltijd, de lerarenopleiding voor het basisonderwijs. Een versnelde opleiding waarbij ze na 2,5 jaar voor de klas kan staan. Althans, dat is de bedoeling. Ondanks haar fanatisme is de moed haar in de schoenen gezakt.

"Ik heb zelf voor dit traject gekozen", aarzelt Laura. "Dat maakt het lastig om te klagen." Maar volgens haar is de 24 uur per week die voor de opleiding staat absoluut niet haalbaar. Haar irritaties worden gedeeld door studiegenoten die de opleiding echt te zwaar vinden.

'Zenuwslopende rekentoets'

Eén van de grootste ergernissen zijn de zogenoemde beroepsproducten, waarin je als student beschrijft hoe je bepaalde lessen aanpakt. Volgens Laura zijn dat werkstukken van zo'n 60 tot 80 pagina's lang. Daarvan moet ze er in een jaar tijd zes maken. In datzelfde jaar zijn er ook les- en stagedagen en moet ze zelf lessen voorbereiden en tentamens maken.

Dan zijn er ook nog de wekelijks in te vullen lesformulieren ("kost me zo 3 uur terwijl echt niemand ze leest") en de "zenuwslopende rekentoets". Laura's opleiding werkt met drie verschillende digitale systemen, waarbij het "een half jaar duurt voordat je een beetje wegwijs bent".

Het meest idioot vindt Laura het vak programmeren. Niet zozeer dat dit vak in het pakket zit, maar wel wat ze er allemaal voor moet doen. "Het online programma duurt 15 uur. En bij alle hoofdstukken moeten we onszelf filmen en vertellen hoe we de opdrachten invullen. En dan is dit ook nog een minuscuul onderdeel om dit vak te halen."

Geen stagevergoeding

De versnelde deeltijd-pabo die Laura volgt is voor mensen die al een andere carrière achter de rug hebben. Eén dag per week is er onderwijs en één dag per week loop je als student stage op een basisschool. De opdrachten moet je thuis in je eigen tijd doen.

Vaak zijn het mensen met een (jong) gezin die ook nog hun 'oude' baan hebben, want er moet wel nog brood op de plank komen. Voor het collegegeld en de boeken krijgt Laura geen financiële tegemoetkoming. En een stagevergoeding van de school waar ze stage loopt, zit er vaak ook niet in.

Als je het verhaal van Laura hoort, is het niet verassend dat de helft van haar mentorklas al is gestopt. In februari 2023 begonnen er twintig gemotiveerde studenten aan de opleiding en daar zijn er nu nog negen van over.

Meer maatwerk

Wat zou Laura dan willen? Want het is wel van belang om goed opgeleide docenten voor de klas te krijgen. "In plaats van al die zinloze opdrachten, zou het veel beter zijn als we in de klas worden beoordeeld op wat we doen. Bij mij heeft nog nooit iemand in de klas meegekeken. Later we daar eens mee beginnen."

Daarnaast hoopt Laura op meer maatwerk, juist omdat zij en haar medestudenten al een andere carrière achter de rug hebben. "Nu doen we eigenlijk het normale pabo-programma, maar dan in 2,5 jaar. Voor onze lesbrieven moeten we altijd uitgebreid beschrijven hoe we differentiëren in de klas: dus, hoe we oog hebben voor ieder kind. Het zou goed zijn als de pabo dat zelf ook doet bij hun eigen studenten."