Hormoonverstorende stoffen, ze zitten in heel veel producten die we dagelijkse gebruiken: in de coating van blikjes, in de plastics van magnetronmaaltijden, in schoonmaakmiddelen,cosmetica en speelgoed. Ze hebben ook heel handige eigenschappen: plastic blijft hard of juist zacht, ze maken vloerbedekking en computers minder brandgevaarlijk en zorgen dat karton niet doorweekt wordt in contact met water.Maar uit steeds meet wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de verstoring van onze hormoonhuishouding ver kan gaan, al zijn de meningen niet eenduidig. In 2012 noemt de Wereldgezondheidsorganisatie die stoffen een mondiale bedreiging voor mensen. Er is een forse toename aan kankers, verminderde vruchtbaarheid bij mannen en gedragsproblemen als autisme en ADHD bij kinderen. Uroloog Gert Dohle van het Erasmus Ziekenhuis ziet in zijn praktijk een verdubbeling van mannen met zaadbalkanker, afwijkingen aan de urinebuis en vruchtbaarheidsproblemen. Direct bewijs dat als richting hormoon verstorende stoffen wijst is lastig, maar zelfs al dat er wel is, is het nog een hele toer om een een schadelijke stof verboden te krijgen. Dat ondervond de zeebioloog Cato ten Hallers in de jaren negentig. Te gast in de studio is reproductie-toxicoloog Aldert Piersma van het RIVM, het wetenschappelijk instituut dat de overheid adviseert over volksgezondheid en milieu. Het RIVM gaf onlangs een negatief advies af over Bisfenol A, een weekmaker die onder andere in voedselverpakkingen zit. Volgende week aandacht voor de zorgen van de Europese Commissie. Ze had in 2013 wetenschappelijke richtsnoeren willen opstellen waarmee chemicaliën kunnen worden verboden. Maar uit documenten die met een beroep op de openbaarheid zijn verkregen, blijkt dat een lobby van de chemische industrie en pesticidenproducenten, waaronder BASF en Bayer, het proces heeft vertraagd.Deze en de komende uitzending staan in teken van de regulering van hormoonverstorende stoffen in samenwerking met OneWorld