Jehovah's Getuigen zullen iemand die de morele normen van de Bijbel overtreedt bovendien nooit automatisch uitsluiten. Maar als een gedoopte Getuige er een gewoonte van maakt om deze normen te overtreden en niet bereid is om te veranderen, zal hij of zij worden uitgesloten. Dit is op Bijbelse principes gebaseerd. Alle Getuigen van Jehovah stemmen ermee in om volgens die normen te leven wanneer zij persoonlijk de weloverwogen keuze maken om zich te laten dopen. Iedere individuele Getuige handelt vervolgens naar zijn of haar persoonlijk religieus geweten in het toepassen van de Bijbelse raad om de omgang met een uitgesloten persoon te beperken of te beëindigen.

Uitgesloten personen zijn gewoon welkom om onze religieuze bijeenkomsten bij te wonen en om geestelijke zorg te ontvangen van de ouderlingen van de gemeente. De persoon wordt niet in de steek gelaten of, zoals sommigen beweren, als een afvallige beschouwd. Ze worden verwelkomd en aangemoedigd om wanneer dan ook naar de gemeente terug te keren. Voor meer informatie, zie de volgende artikelen op onze officiële website jw.org: Mijden Jehovah’s Getuigen voormalige geloofsgenoten? (jw.org) en Kan iemand uit de organisatie van Jehovah’s Getuigen stappen? (jw.org).

Het is overigens onjuist om te zeggen dat ‘mijden’ alleen door Jehovah's Getuigen wordt gedaan. Het is wereldwijd een algemeen gebruik. Door culturele, politieke en psychologische factoren maken mensen de keuze om alle contact met familieleden te verbreken. Díe vervreemding is vaak permanent, maar het mijden door Jehovah's Getuigen is tijdelijk, omdat de ouderlingen zich inspannen om de uitgeslotene weer in de gemeente te herstellen. Daarnaast is het zo dat in het gezin, hoewel de ‘de religieuze band’ van de uitgeslotene ‘met zijn gezin verandert de bloedband blijft. De huwelijksband blijft intact en de genegenheid en dagelijkse gang van zaken binnen het gezin veranderen niet.’ Met andere woorden, de normale familiegevoelens en omgang blijven bestaan.

Overigens hebben verschillende deskundigen de gebruiken van Jehovah's Getuigen op het gebied van uitsluiten en mijden bestudeerd. Een van die deskundigen, Dr. Massimo Introvigne, oprichter en directeur van het Center for Studies on New Religions, schreef: ‘Door de rechten van hun rechterlijke comités te verdedigen om gevrijwaard te blijven van inmenging door de staat op de momenten dat zij moeten beslissen of een lid van hun gemeente uitgesloten of op een andere manier bestraft moet worden, en door pal te staan voor hun recht de Bijbel te interpreteren in die zin dat degenen die zijn uitgesloten gemeden dienen te worden, zijn het opnieuw de Jehovah's Getuigen die de vrijheid van godsdienst namens allen verdedigen, juist op het terrein waarop die tegenwoordig het meest bedreigd wordt.’ - The Journal of CESNUR, Vol. 5, Nr. 1, januari-februari 2021, blz. 54-81 (www.cesnur.org).

Omdat er meerdere maken verwezen is door Pointer naar de uitspraak van de rechtbank in Gent (België), willen we graag wijzen op enkele artikelen die beschikbaar zijn op een website van onafhankelijke deskundigen, journalisten en mensenrechtenactivisten: www.bitterwinter.org, waaronder de artikelen Jehovah's Getuigen: Uitsluiten, mijden en de Gentse uitspraak van George Chryssides en Excommunicatie: Op zoek naar een balans tussen de belangen van strijdige vrijheden van Yannick Tiels, een Belgische advocaat en gespecialiseerd in mensenrechten. In het laatstgenoemde artikel staat onder andere: “In 2012 (...) deed het hof van beroep van Bergen [België] een uitspraak in een zaak die door een voormalige Jehovah’s Getuige was ingediend. Hij beweerde dat het gebruik om voormalige aanhangers te mijden in strijd was met de Belgische Antidiscriminatiewet – dezelfde bewering werd gedaan in de rechtszaak in Gent. Het hof van beroep van Bergen verwierp de eis en concludeerde: ‘Het feit dat een religieuze groepering gedragsregels opstelt en publiceert voor haar leden over omgang met voormalige leden die op een correcte manier zijn uitgesloten [...], welke beperkt zijn tot een verbod om met hen om te gaan, met hen te spreken of hen zelfs maar te groeten, is niet voldoende om te stellen dat er sprake is van discriminatie. [...] [De eiser] verkeert in een vergelijkbare situatie als een persoon die op een correcte manier is uitgesloten van een groep of vereniging. Hij is vrij om omgang te hebben met ieder ander persoon buiten de groep, en elk andere religie aan te hangen. Dit heeft de aanklager ook gedaan door protestants te worden.’”

Er zijn nog meer artikelen (in het Nederlands of het Engels) op www.bitterwinter.org te vinden over de uitspraak in Gent waarbij de uitspraak inhoudelijk van commentaar wordt voorzien en de juridische gevolgen ervan worden besproken. Het zal een meer evenwichtige kijk geven op deze uitspraak en duidelijk maken dat deze uitspraak in een opmerkelijke manier breekt met de geldende jurisprudentie.

Verschillende rechtbanken hebben het recht op godsdienstvrijheid op dit gebied bekrachtigd. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld: “[De Staat] moet het recht van zulke gemeenschappen aanvaarden om, overeenkomstig hun eigen regels en belangen, te reageren op dissidente bewegingen die binnen die gemeenschappen ontstaan en die een bedreiging kunnen vormen voor hun saamhorigheid, imago of eenheid. Het is derhalve niet de taak van de nationale autoriteiten om op te treden als scheidsrechter tussen de religieuze gemeenschappen en de verschillende dissidente groeperingen die binnen deze gemeenschappen bestaan of kunnen ontstaan.” – Grote Kamer van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, Fernández Martínez v. Spanje, 2014.

Met betrekking tot het religieuze gebruik van Jehovah's Getuigen om de gelovigen uit te sluiten, oordeelde het Hof van Appel van Engeland en Wales: “Het is niet meer dan logisch dat een geloofsgemeenschap die zich laat leiden door Bijbelse principes en ze tracht toe te passen het recht zou hebben om een zondaar in specifieke gevallen uit te sluiten. Dat is niet alleen redelijk, maar in veel gevallen zelfs essentieel. Iemand die niet in staat of bereid is zich aan Bijbelse principes te houden, voldoet namelijk niet langer aan de vereisten van zo’n gemeenschap en zou, tenzij hij of zij wordt uitgesloten, een onwenselijke invloed hebben op de andere gelovigen.” – Otuo v. Watch Tower Bible and Tract Society of Britain [2019] EWHC 1349 (QB) in alinea 122.

Jehovah’s Getuigen zullen niet op individuele verhalen in de media reageren uit respect voor ieders privacy."