Er zijn tienduizenden kinderen van anonieme spermadonoren in Nederland. Via nieuwe, goedkope internationale DNA-testen vinden ze alsnog hun vader. Maar wat als het de vruchtbaarheidsarts blijkt? Of wat als je tientallen halfbroers en -zussen hebt omdat het zaad van je donorvader jarenlang is gebruikt? Voor donorkinderen zijn het pijnlijke ontdekkingen en met de opkomst van Deense spermabanken groeien de risico's. Hoe is het donorkind beschermd in Nederland? Wie controleert het systeem?