Hij is naar eigen zeggen 'de schaamte voorbij'. Pascal (zijn echte naam is bij de redactie bekend) is al jarenlang vrijgezel en heeft daarom behoefte aan lichamelijk contact. Op de advertentiesite Sexjobs vindt hij een vrouw die aan zijn wensen voldoet. Na wat heen en weer appen krijgt hij de straatnaam waar de afspraak kan plaatsvinden. Bij aankomst in de straat krijgt hij het exacte adres. Of tenminste, dat denkt hij.

"Ik kreeg niet haar huisnummer, maar een appje waarin een aanbetaling gewenst was", zegt Pascal. "Ik ben goed van vertrouwen, dus voldeed ik daaraan." Het is ook geen vreemde gang van zaken. Veel klanten zeggen op het laatste moment af. Met een kleine vooruitbetaling verzekeren de sekswerkers zich dat de afspraak toch doorgaat.

Na Pascals eerste betaling volgt een tweede verzoek en ook nu betaalt hij. En nog steeds geen huisnummer. Teleurgesteld en 250 euro lichter druipt hij af naar huis. "Het bedrag is niet groot, maar ik voel me erg slecht. Ik ben gewoon opgelicht."

Aangifte bij politie

Pascal had uiteraard geen contact met een sekswerker, maar met een oplichter. Uit ons onderzoek blijkt dat criminelen achter honderden seksadvertenties schuilgaan. Sekswerkers zijn daar uiteraard niet blij mee. Hun beroep wordt misbruikt om talloze klanten mee op te lichten.

De omvang van deze vorm van criminaliteit is echter niet bekend. Weinig personen zeggen hardop dat zij zijn opgelicht, laat staan dat ze toegeven dat ze een afspraak met een sekswerker probeerden te maken. Daardoor wordt zelden aangifte bij de politie gedaan.

"Ik heb het tegen niemand verteld", bekent Pascal. "En ik heb ook geen aangifte gedaan, omdat het bedrag niet zo groot is en er teveel rompslomp bij komt kijken." Zijn vertrouwen heeft door deze ervaring een flinke deuk opgelopen. Het maken van zo’n afspraak is toch wel spannend: "En het is nooit helemaal veilig. Je weet namelijk niet zeker met wie je te maken hebt. Misschien zoek ik wel de kick en spanning op bij zo'n afspraak. Ik neem me voor het nooit meer te doen. Maar ik weet niet of het me lukt om er voor altijd mee te stoppen." Toch wil Pascal zijn ervaring delen om de oplichters te stoppen en klanten te beschermen.

Een Rotterdamse tipgever heeft eenzelfde ervaring als Pascal. Hij probeerde vooraf alles te checken wat er te checken valt. "Het telefoonnummer zocht ik op Wieheeftgebeld.nl (waar klanten van sekswerkers schrijven over hun ervaringen, red.). Daar vond ik geen gekke meldingen." Ook zoekt hij online verder op de advertentie. Op sommige forums worden recensies gedeeld van sekswerkers. "Maar sinds een paar maanden was het forum Hookers.nl offline, dus ja, dan heb je al minder informatie om op af te gaan."

Ook hij moest vooruit betalen, om vervolgens zonder afspraak weer huiswaarts te keren. En ook hij heeft geen aangifte gedaan. "Schaamte hierover? Jazeker, dat speelt voor mij een grote rol. Ik wil niet herkend worden. Stel dat ik daar naar binnen loop met mijn verhaal. Dat voelt gewoon veel te ongemakkelijk." Hij wilde online aangifte doen, maar de politie adviseerde hem tijdens een telefoongesprek juist om naar het bureau te komen. Daar zag hij vanaf.

Poging tot afpersing

Soms loopt het zo uit de klauwen dat aangifte – ondanks het taboe – onvermijdelijk lijkt. Rob (zijn echte naam is bij de redactie bekend) krijgt begin dit jaar een dreigend bericht via Whatsapp. Hij moet 1.250 euro betalen, of iemand maakt zijn chatberichten aan een sekswerker openbaar.

Zijn gedachten schieten gelijk alle kanten op. Heeft deze persoon meer dan mijn telefoonnummer? Echt bewijs dat ze de chatberichten hebben ingezien krijgt hij niet. Rob maakt screenshots, doet aangifte bij de politie en wijzigt zijn telefoonnummer. "Ik ben nuchter en heb naar mijn weten direct goed gehandeld. Maar ik merk toch wel dat het wat met me doet. Je mag best weten dat ik hartkloppingen en slapeloosheid heb gehad de afgelopen weken."

Zijn chats met sekswerkers bestempelt hij als zijn 'duistere kant': hij praat er met niemand over, totdat hij wordt bedreigd. Rob heeft sindsdien zijn hart een aantal keer kunnen luchten bij zijn beste vriend. En na onze uitzendingen meldt hij zich bij Pointer. "Het taboe vind ik best erg. Omdat er zo’n sfeer over hangt om het niet te delen en het er niet over te hebben, kan iedereen maar gewoon zijn gang gaan."