Jarenlang zoekt Elke (22) naar een geschikte baan, maar door haar autisme en mentale problemen valt ze steeds uit. Uiteindelijk vraagt ze bij het UWV een Wajong aan, een uitkering voor jongeren zonder arbeidsvermogen. Deze krijg je alleen als je nooit meer kan werken. Maar hoe bewijs je dat als je nog zo jong bent? En kunnen UWV-artsen wel zo'n voorspelling doen? Ook Feline (37) kan door verschillende aandoeningen nauwelijks werken. Toch krijgt ze geen Wajong-uitkering. Al jarenlang zit ze vast in de bijstand, inclusief alle strenge regels. Moeten we jongeren met een arbeidsbeperking niet beter helpen? En wat doet de politiek voor deze groep?