Van de oude woonboerderij van Alie Meulema in het buitengebied van het Groningse Bedum is niets meer over. Nadat de schuur instortte, moest uiteindelijk de hele woning gesloopt worden. Alleen de 3 grote bomen die voor de boerderij stonden, staan er nog. Bijna 30 Jaar woonden Alie en haar man Tiemen in de boerderij en ook hun 3 kinderen groeiden er op. Tegenwoordig woont zij in een kleine seniorenwoning in Bedum. We zoeken haar op voor ons dossier Schade gasboringen gasboringen.
De woning van Alie en Tiemen stond midden in het aardbevingsgebied. Alie: ‘We hadden hier net de aardbeving in Huizinge gehad in augustus 2012.’ De scheuren die er sindsdien kwamen, werden steeds erger. Als zij op een dag terugkomen van boodschappen doen en zien dat er een gedeelte uit de gevel is gevallen, beginnen de zorgen pas echt.
‘Mijn man zei: ik vertrouw het niet.’
Dat gevoel blijkt niet onterecht. Niet veel later worden zij door de brandweer uit hun huis gehaald. ‘We hadden geen tijd om veel mee te nemen. Alleen wat foto’s, sieraden en de computer hebben we meegenomen.’ Twee dagen later stort de schuur van de boerderij helemaal in.
Ook de boerderij van Alie’s buurvrouw Annemarie Heite is in zijn geheel verdwenen. Zij woont met haar gezin in een noodwoning tot hun nieuwe huis klaar is. Annemarie stond Alie en haar man Tiemen bij bij de afwikkeling van de schade. Na jarenlang gesteggel met de Nam over de schadevergoeding maakt Tiemen, die zwaar hartpatient was, nog net mee dat een schadevergoeding wordt toegekend. Niet lang daarna overlijdt hij, waarschijnlijk als gevolg van een hartstilstand. Volgens Alie was de stress hem teveel geworden.
We gaan met Alie en haar voormalige buurvrouw Annemarie terug naar de plek waar ooit hun huizen stonden. Het raakt Alie nog steeds hoe de NAM met de schade-afhandeling is omgegaan.
‘Schandalig’
Alie heeft nog steeds geen goed woord over voor de afwikkeling van de schade. ‘Ik vind het schandalig van de NAM hoe ze met ons omgingen. Steeds beloven ze van alles en dan gaat het weer niet door. Dan denk je: het gaat de goede kant op, we gaan nu om de tafel voor een schadebedrag. Dus dan hadden we weer hoop. Maar 2 weken later horen we weer dat de beloftes niet door gaan. Terwijl ze wisten dat mijn man de stress niet meer aan kon.’
