Natuur lijdt niet altijd onder stikstof, denkt de BBB. Kijk maar hoe goed het gaat met het Noordhollands Duinreservaat, aldus Caroline van der Plas. Drinkwaterbedrijf en natuurbeheerder PWN reageert verbaasd: ,,Het blijft voor ons dweilen met de kraan open, als er niets aan de stikstofproblemen wordt gedaan.” Het gaat goed met de soortenrijkdom in het natuurgebied dankzij de inspanningen van PWN en de relatief schone lucht, zo blijkt uit onderzoek van het AD, Nieuwscheckers en Pointer.
Bron van de bewering
BBB-voorvrouw Van der Plas haalt tijdens het verkiezingsdebat van EénVandaag een onderzoek aan naar de soortenrijkdom in het Noordhollands Duinreservaat. Het onderzoek is in opdracht van waterleidingmaatschappij PWN gehouden. Van der Plas: ,,De soortenrijkdom is gewoon gigantisch en de dichtheid daarvan ook. Daar is veel stikstofbelasting in de natuur maar ondertussen gaat het daar gewoon heel goed. Niet alleen één plantje dat erbij is gekomen maar heel veel. Laten we daar dan naar kijken in plaats van die boeren in Zuid- en Noord-Holland te gaan uitkopen omdat ze toevallig bij een Natura 2000-gebied zitten.”
De Feiten
Het gaat goed met de soortenrijkdom in het Noordhollands Duinreservaat. Dat blijkt uit een gebiedsinventarisatie door onderzoeksbureau van der Goes en Groot.
In het duingebied tussen Egmond aan Zee en Bergen aan Zee is er volop driedistel, echt bitterkruid, walstrobremraap, gewone vleugeltjesbloem, duinviooltje, grote tijm etcetera. Kun je hieruit concluderen dat de natuur niet altijd te lijden heeft onder de stikstofbelasting?
Gert Jan Vreken van natuurbeheerder PWN: ,,Dat het goed gaat is het effect van natuurbeheer. Wij zeggen als natuurbeheerder juist: zorg dat je aan de bron minder uitstoot. Met andere woorden: zorg dat er geen probleem is, dan hoeven wij het ook niet op te lossen.”
Want twintig jaar geleden was het Noordhollands Duinreservaat er slecht aan toe. De oorzaak: stikstof. De boel was aan het vergrassen en soorten dreigden te verdwijnen. PWN heeft allerlei maatregelen genomen, zoals het inzetten van exmoorpony’s en Schotse Hooglanders om het verstikkende gras weg te grazen.
Vreken: ,,Dus hebben we nu veel soorten. Maar het gebied blijft continu belast met stikstof. Het blijft dweilen met de kraan open. Wij zijn dagelijks bezig om de effecten van de stikstof teniet te doen.”
Maar het kán dus wel, biodiversiteit behouden terwijl er te veel stikstof is, door extra maatregelen te nemen? Zodat bijvoorbeeld boeren in Noord- en Zuid-Holland niet weg hoeven, zoals Van der Plas suggereert? Van der Vreken: ,,Op den duur is dit niet vol te houden.”
Professor Klimaatrecht Jonathan Verschuuren van de Universiteit van Tilburg constateert nog iets anders, als het om de soortenrijkdom in het Noordhollands Duinreservaat gaat. ,,Dit is een selectief voorbeeld waar veel minder stikstof neerslaat doordat het aan zee ligt, met meestal relatief schone wind.” Daarnaast wijst hij net als PWN op de stikstofschade die er wel was en de vele maatregelen die zijn genomen. Verschuuren: ,,Hiermee wordt een onjuiste suggestie gewekt.”
Het oordeel
De soortenrijkdom in het Noordhollands Duinreservaat kan niet worden aangevoerd als bewijs dat de natuur niet altijd lijdt onder stikstof. Dat het zo goed gaat met het reservaat, ondanks de stikstofneerslag, is volgens eigenaar PWN juist het gevolg van vele maatregelen tegen de stikstofschade. Verder is het gebied volgens professor klimaatrecht Jonathan Verschuuren geen goed voorbeeld, omdat het aan zee ligt en daarmee a-typisch is als het gaat om stikstofneerslag.