“Dat de overheid hiermee wegkomt, vind ik nog het allerergste”. De droom van Marko de Vries is in rook opgegaan. Op een voormalige schietbaan vlakbij Heerenveen wilde hij buitenactiviteiten aanbieden aan kinderen met gedragsproblemen. Het terrein bleek na aankoop sterk vervuild met lood. “Toen één van de kinderen met zijn broekzakken vol met kogels naar me toe kwam, dacht ik: dit is niet in de haak.”
Marko de Vries is eigenaar van SportAnders. Hij biedt kinderen met gedragsproblemen, die vaak niet makkelijk hun draai vinden bij reguliere sportverenigingen, een plek om te sporten. Marko: “Survivallen, kamperen, lasergamen. Allemaal spannende outdoor-activiteiten waar deze kinderen heel veel van kunnen leren. ”Vol enthousiasme bemachtigt Marko in 2017 een voormalig schietterrein in Katlijk, Friesland. Het blijkt een kat in de zak.
Handen vol kogels
Het terrein van drie hectare groot is bosgebied. Al sinds de jaren zeventig werd het gebruikt als schietbaan. In die tijd was de gemeente Heerenveen eigenaar van het grondgebied. In 1993 kreeg de politie de schietbaan in bezit. Marko: “Ik wist waar de grond voor was gebruikt maar de politie had bewijs dat de grond was gesaneerd in 2006. Na de koop kwam ik er al snel achter dat deze sanering niet erg grondig was uitgevoerd.”
Marko vindt grote hoeveelheden kogels op zijn net gekochte bosperceel. Hij maakt zich zorgen over de gezondheid van de kinderen, want de kogels zijn gemaakt van lood dat weg kan lekken en zo de grond vergiftigt. Hij besluit een melding te doen bij de FUMO (de Friese omgevingsdienst) en bij de GGD. “In die periode begon zelfs mijn plas raar te ruiken. Ik dacht direct: dit kan niet gezond zijn.”
Loodvergiftiging
De GGD adviseert om het stuk grond niet meer te gebruiken voor activiteiten voor kinderen vanwege mogelijke loodvergiftiging en bodemonderzoek te verrichten. De gemeente en politie stemmen hiermee in en ingenieursbureau Antea Group onderzoekt de ernst van de vervuiling. Conclusie: een groot deel van het terrein is ernstig verontreinigd. Het hele terrein moet worden gesaneerd.
Je zou zeggen dat het een kwestie is van een ‘verborgen gebrek’ dus dat het koopcontract ontbonden zou kunnen worden. Maar niets blijkt minder waar. Het ‘grote afschuiven’ begint. De politie laat weten dat de gemeente Heerenveen en de provincie Friesland de sanering hebben goedgekeurd. De gemeente Heerenveen schrijft dat zij niet de verkopers zijn van de grond en dat het dus een conflict is tussen de politie en Marko.
Zwaard van Damocles
Ondertussen is Marko twee jaar verder. Hij wil dat de politie het terrein terugkoopt of het wel goed schoonmaakt. ”Ik ben nog geen steek opgeschoten, een echtscheiding rijker, een illusie armer en er dreigt een faillissement omdat ik geen geld kan verdienen op het terrein.”
Het bezit van het terrein hangt als een zwaard van Damocles boven zijn hoofd. Marko: ”De kans dat ik in de toekomst, vanwege mogelijke milieuregelgeving, gedwongen wordt om te saneren is aanzienlijk. Schoonmaken van dit terrein zal mogelijk tonnen of zelfs miljoenen gaan kosten. Dat zal mijn ondergang zijn.”
