Het beroep van Lex helpt niet mee. Als vrachtwagenchauffeur van gevaarlijke stoffen zit hij veel op de weg. ‘Ik werk twaalf uur op, twaalf uur af.’ Hoe lastig is het om dan gezond te eten? ‘Vooral ‘s nachts tussen twee en vijf is het lastig, dan kan ik de snacks bij het pompstation moeilijk laten staan.’
We komen in contact met Lex Lecomte voor ons onderzoek Overgewicht. Hoe gaan mensen om met de verleidingen van al het ongezonde voedsel tijdens hun werk? Vooral voor mensen die veel onderweg zijn, blijkt het niet makkelijk om gezond voedsel te kunnen kopen.
Lex worstelt al jaren met zijn gewicht en zou dolgraag gezond zijn. ‘Ik ben twee keer 40 tot 50 kilo afgevallen, maar het probleem is dat het er supersnel weer aanzit. Ik heb gelukkig geen diabetes, maar wel een hoge bloeddruk. Daar wil ik vanaf, ik heb een kleindochter van vijftien maanden, die wil ik wel zien opgroeien!’
‘Ik knabbel rustig een zak worteltjes weg’
Welke snacks kan Lex moeilijk laten staan? ‘Welke niet,’ lacht hij. Verder houdt Lex van lekker eten. Koken is ook een hobby van hem. ‘Never trust a skinny cook!,’ zeg ik altijd.’ Al hoeft lekker, niet altijd ongezond te betekenen voor Lex. ‘Ik knabbel rustig een zak worteltjes weg.’
Je gaat pas gezond eten als je iets gaat mankeren, vertelt ook collega vrachtwagenchauffeur Bert Vermeulen. Hij werkt in de logistiek voor een grote landelijke drogist. Iedere dag zit hij op de weg en moet hij in binnensteden zijn lading lossen. ‘Wat mij opvalt is dat in een winkelstraat om de 50 meter wel iets te eten te koop is. IJsjes, snoep, fastfood, broodjes, er is zoveel meer aanbod dan vroeger.’
‘Ik merkte niets van mijn sluimerende diabetes’
Bert heeft diabetes, maar hij heeft nooit echt overgewicht gehad. Het stereotype van de dikke trucker irriteert hem. ‘Vrachtwagenchauffeurs zijn heus niet alleen mannen met een dikke buik die shag roken.’ Een paar jaar geleden werd suikerziekte ontdekt bij een keuring voor zijn groot rijbewijs. ‘Ik had het nooit verwacht, omdat ik nauwelijks overgewicht heb. Achteraf zie ik dat ik teveel at. Ik merkte niets van mijn sluimerende diabetes. Ik had het alleen af en toe na het eten heel erg warm en moest veel naar het toilet.’
‘Al die verleidingen om ons heen zijn een groot probleem. We eten veel te veel koolhydraten. Cola, friet, voedsel dat door de industrie is gemaakt. Ik doe het niet meer,’ betoogt Bert. Al een aantal jaar neemt hij voor de middag twee volkoren broodjes mee en twee roggebroodjes. Hiermee is zijn hongergevoel weg en heeft hij ook geen behoefte aan snacks tussendoor. Inmiddels heeft hij zijn diabetes ook goed onder controle.
Er moet harder ingegrepen worden in de omgeving, vindt Bert. De verleidingen zijn te groot. Maar mensen moeten natuurlijk ook zelf leren om de knop om te zetten. ‘Vaak krijgen mensen met overgewicht het advies om minder vet te eten, maar dit helpt niet. Het is niet vol te houden omdat je een hongergevoel houdt. En met een hongergevoel een tankstation inlopen, is vragen om problemen.’
