“Bomen omhakken en natuur opofferen voor duurzaamheid in de vorm van windmolens, ik vind dat maar moeilijk te verkopen”, zegt Jeroen van den Berg. Als inwoner van Baarn maakt hij zich zorgen over mogelijke windturbines nabij het Utrechtse dorp Lage Vuursche. Zes moeten het er worden, 240 meter hoog. Buurgemeente De Bilt heeft recent onderzoek laten doen naar geschikte plekken om deze turbines neer te zetten en het Maartensdijksche Bosch Noord kwam eruit als één van de opties. Pal tegen het natuurrijke Lage Vuursche aan.

Ecologische hoofdstructuur

Van den Berg stuurt een foto en een filmpje van het gebied waar de ‘gevaartes’ zouden moeten komen. Een ondergaande zon, talloze bomen en slechts het geluid van tjilpende vogels. Hij wandelt er graag met zijn honden en hoopt toch echt dat de gemeente De Bilt voor één van de andere locaties kiest. “We zitten hier midden in een ecologische hoofdstructuur en de komst van de windmolens zal de natuur geen goed doen”, zo vreest hij.

Uit een recente petitie van het Actiecomité Windturbines Lage Vuursche blijkt dat Van den Berg niet de enige is die zich zorgen maakt over het natuurgebied. Ruim 11.000 ondertekenaars verzetten zich tegen de komst van de windmolens. “De schadelijke impact voor de natuur is hier ongekend”, zo schrijft het comité op de petitiesite. “Laat dit niet gebeuren.”

Ook in het Gelderse Spankeren, onderdeel van de gemeente Rheden, klinkt protest. De gemeente ligt midden in de kwetsbare natuur en heeft moeite om een plek te vinden waar met windmolens grootschalig energie opgewekt kan worden. Eén van de twee opties volgens de gemeente: het Soerense Broek, precies tussen drie Natura2000-gebieden in.

300 meter van huis

Anita Werkman woont op de Broekdijk in Spankeren en kijkt uit over dit natuur- en recreatiegebied. Blij dat haar ‘achtertuin’ is aangewezen als mogelijke locatie voor twee grote windmolens is zij allerminst. Naast zorgen over de effecten van de windmolens op de leefomgeving van de dieren en de natuur, maakt ze zich ook zorgen om haar eigen leefbaarheid. “Daar ben ik eerlijk in, als hier windmolens komen dan staan ze driehonderd meter van mijn huis. Ik ben hier gaan wonen voor het uitzicht en de rust en dat wordt daardoor natuurlijk wel verstoord.” Ze wijst op de trillingen, het (laagfrequente) geluid, de rode lampjes in de nacht en de slagschaduw van de wieken.

Met andere omwonenden is ook zij daarom een petitie gestart en die is inmiddels door bijna 1500 mensen ondertekend. Werkman: “We hebben het gevoel dat de gemeente zijn eigen koers vaart en de windmolens er ‘koste wat kost’ moeten gaan komen. Andere oplossingen voor duurzame energieopwekking lijkt hen veel minder te interesseren.” Met de actie proberen Anita en haar buurtgenoten de komst van de windmolens toch nog te voorkomen. In april stemt de gemeenteraad over de plannen.