Nachtmerries, alcoholmisbruik en vergeetachtigheid. Toen Amanda (50) in 2009 haar partner Dennis ontmoette, merkte ze al snel dat hij zich soms vreemd gedroeg. Uiteindelijk werd bij hem PTSS vastgesteld, een posttraumatische stressstoornis die hij overhield aan zijn uitzending als militair naar Bosnië in 2003.
Het voelde als bedelen om hulp
De jarenlange zoektocht naar hulp die volgde maakten Amanda en haar partner soms radeloos. “Ik heb eens alle hulpverleners en psychiaters die we hebben gesproken op een A4’tje gezet: dat paste er niet eens op.” Ze worden van loket naar loket gestuurd. “Het voelde als bedelen om hulp.”
Maar niet alleen voor Dennis was dit een heftige periode, ook zijn partner Amanda had het zwaar. “Ik heb ook wel eens bij de buren gezeten en gedacht: ik kan niet meer terug naar huis. Ik ben geen psycholoog, maar wel zijn partner.”
Oproep: Ben jij familielid van een veteraan en wil jij je ervaringen over de nazorg (anoniem) delen?
Na veel therapieën is Dennis nu uitbehandeld en werkt hij niet meer. Iedere ochtend bij het opstaan is het voor Amanda afwachten hoe hij zich voelt. “Hij heeft een gebruiksaanwijzing die per dag verschilt.” Hun sociale kring is heel klein geworden, ze is constant bezig om hem aan zo weinig mogelijk prikkels bloot te stellen. Overal in huis legt ze briefjes neer als ze naar haar werk gaat, omdat zijn geheugen hem in de steek laat.
Nazorg voor familieleden is er niet
Het maakt Amanda boos dat ze zelf, als partner van een veteraan met PTSS, nooit enige ondersteuning heeft gehad. “Er is totaal geen waardering en erkenning. Defensie heeft na de missie, toen Dennis thuiskwam, niet eens een eenvoudig briefje gestuurd met daarin waar je als familielid kan aankloppen voor hulp. Zo simpel had het kunnen zijn.” Voor familieleden van veteranen is er nergens een plek waar je terecht kan, is de ervaring van Amanda. “De zorg die er is, gaat alleen uit naar de veteraan.”
Zoiets eenvoudigs als een website speciaal voor familieleden van veteranen, had volgens haar al geholpen. “Ik hoef echt geen speciaal noodnummer. Maar een online platform waar je kan lezen over welke hulp beschikbaar is, misschien met een chatfunctie, zou al helpen. Soms is het als partner van een veteraan echt nodig om even stoom af te blazen.”
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Ontvang iedere week onze beste verhalen in je mailbox.
