Afgelopen juni begonnen we met ons dossier Spoedzorg met een vraag aan ons publiek: hoe is het gesteld met de acute zorgverlening in uw regio? Eén van de eerste tips die in onze mailbox belandt, is van Willem Heijdacker. Hij is een burgerinitiatief gestart om de in zijn ogen deplorabele staat van de spoedzorg op Voorne-Putten en Rozenburg onder de aandacht te brengen. Over de zorgen en ervaringen op het Zuid-Hollandse eiland hebben we in de maanden die volgden al veel geschreven. Met Teun bezoekt Heijdacker de plek waar het volgens de activist allemaal begonnen is: het voormalige Ruwaard van Putten-ziekenhuis in Spijkenisse.
‘Het is hier geen ziekenhuis meer, maar een ziek huis, een sterfhuisconstructie eigenlijk,’ aldus Heijdacker. ‘De hele bovenste verdieping staat leeg en je kunt maar voor heel beperkt aantal aandoeningen hier terecht. Wil je geopereerd worden door een orthopeed, dan zijn de faciliteiten er hier nog wel, maar je moet toch naar Rotterdam, omdat de specialist daar werkt. Waarom zou je hier dan nog komen? Het is gewoon wachten tot het weer op de fles gaat.’
In 2013 ging het Ruwaard van Putten failliet nadat het ziekenhuis vanwege een onverklaarbaar hoog sterftecijfer onder verscherpt toezicht was geplaatst door de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Bewoners lieten het ziekenhuis links liggen, waardoor het al noodlijdende Ruwaard van Putten nog verder in de rode cijfers dook. Onder de naam Spijkenisse Medisch Centrum werd een doorstart gemaakt, maar in sterk afgeslankte vorm. De acute zorg is inmiddels teruggebracht tot een basisvoorziening. Voor veel aandoeningen zijn de benodigde specialismes niet meer in huis en ook is de spoedeisende hulp beperkt open. Opnames kunnen slechts kort, vanwege de beperkte capaciteit en bij complicaties moet worden uitgeweken naar ziekenhuizen in Rotterdam.
Dat is tegen het zere been van veel bewoners. Zij hadden liever gezien dat de zorg onder handen was genomen in plaats van nog verder uitgekleed. Heijdacker verzamelt met zijn burgerinitiatief ervaringen van bewoners en brengt die onder de aandacht van de lokale politiek, de veiligheidsregio en het regionaal overleg acute zorg (ROAZ), waarin de omliggende ziekenhuizen en ambulancediensten zijn verenigd. Maar tot nog toe zonder succes. Met name het ROAZ is van mening dat de inrichting van de spoedzorg adequaat is en wil niet spreken van een kwetsbaar gebied, volgens Heijdacker zonder cijfermatige onderbouwing.
