Goedhart werkt in onder meer Museum De Lakenhal in Leiden en in Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam. De musea sloten in maart 2020 allemaal van de ene op de andere dag de deuren. Goedhart woont in de gemeente Rotterdam en had bij de aanvang van de pandemie recht op een Tozo-uitkering. “Als je samenwoont met je partner ging het om 1500 euro per maand, voor drie maanden. Dit bedrag kreeg je uitgekeerd als stel. Je kon zelf kiezen wanneer je die periode in liet gaan. Omdat ik in maart nog wat inkomsten had, liet ik de Tozo per april uitkeren. Van de gemeente kreeg ik een aanmaning om de Tozo over maart terug te betalen, kennelijk was niet doorgekomen dat ik per april de uitkering ontving. Ik diende een bezwaarschrift in en het kwam goed.” Maar dit bleek niet de enige foutieve aanmaning te zijn die Goedhart zou krijgen van de gemeente.

Uiteindelijk waren er vijf rondes met steunmaatregelen voor zzp-ers, Tozo één tot en met vijf, die allemaal iets andere voorwaarden hadden. De uitkering was een aanvulling op het inkomen tot bijstandsniveau. Vanaf de tweede Tozo-ronde gold de partnertoets: freelancers met een partner die een bepaald bedrag verdiende kwamen niet meer in aanmerking voor de uitkering. Goedhart vroeg de Tozo niet meer aan, omdat ze er geen recht op had. En toen vielen er ineens weer aanmaningen in de bus.

“Door een fout in het systeem dacht de gemeente dat ik de tweede en derde Tozo-ronde ook geld had ontvangen. Ik kreeg brieven met dreigende toon, dat ik voor die en die datum geld terug moest betalen. Ik moest tegen al die aanmaningen bezwaar maken. Het heeft me heel veel tijd en gedoe gekost om dat recht te zetten.”

En daarna kwam er nog een verrassing: “Toen we de belastingaangifte over 2020 deden, bleek dat mijn man loonheffing moest betalen over de Tozo. Omdat we als stel die 1500 euro kregen, was elke maand de helft van het bedrag aan hem gestort. Hij verdiende gewoon, dus hij moest een flinke belasting betalen over dat bedrag.”

Goedhart is blij dat ze nu weer aan het werk is in het museum en haar inkomen weer op het normale niveau is. “We hebben het financieel gered. Het was wel balen dat ik (na de eerste Tozo, red.) nergens recht op had en niet kon werken, want je rekent op een dubbel inkomen. Het was geen nood, maar wel krapjes. Als ik nu terugkijk op al dat papierwerk door die eerste Tozo-aanvraag, hoop ik dat ik nooit meer steun nodig heb van de overheid.

Goedhart is secretaris van BRAM, een beroepsvereniging voor rondleiders en museumdocenten met zo'n 150 leden. “Veel van onze leden zijn alleenstaand en kregen Tozo. Die lag iets boven de duizend euro. Als er wel werk was, musea zijn af en toe een periode open geweest tijdens de pandemie, zeiden ze: laat maar zitten, want anders moet ik Tozo terugbetalen. Het was voor hen niet motiverend om weer aan het werk te gaan.” Goedhart snapt wel dat velen geen werk meer aannamen. “Je schiet er niks mee op.”

Volgens haar zou het hebben geholpen als je bijvoorbeeld per maand een paar honderd euro bij had mogen verdienen zonder consequenties voor je uitkering. “De meesten verdienen normaal een paar duizend euro per maand, dan is de Tozo een enorme terugval.” Een aantal rondleiders is tijdens de pandemie gestopt en is een opleiding gaan doen of heeft zich laten omscholen. “De één ging de Pabo doen, de ander werd kok. Nu is er weer een tekort aan rondleiders.”