‘De school kon er niks aan doen’, zegt Annemarie. ‘De ene juf ging verhuizen, de ander brak haar enkel.’ En zo was er voor elke wisseling wel een goede reden. Maar dat veranderde niets aan het probleem.

Elke juf andere regels

Annemarie denkt dat de vele wisselingen van docenten heel nadelig zijn voor kleuters. ‘In de leeftijd van 4, 5 jaar zijn regels en vastigheid heel belangrijk. De kinderen gaan voor het eerst naar school. En elke juf heeft weer andere regels. De kinderen missen veiligheid als er steeds iemand anders voor de klas staat.’ En het is niet alleen heel belastend voor de kinderen, denkt ze, maar ook voor de leerkrachten. ‘De vaste juf heeft steeds een andere co-juf, dus de vaste kracht wordt onevenredig zwaar belast.’

Kattenkwaad

Dan is er nog het grotere plaatje. ‘Als er steeds een andere juf is, dan houdt niemand je kind echt in de gaten. Kinderen in groep één hebben daar meer last van, omdat ze nieuw zijn. Mijn zoontje zat in groep twee en hij ging kattenkwaad uithalen omdat niemand oplette. Door de wisselingen kende niemand de namen van alle kinderen in de klas.’

De tel kwijt

Annemarie weet niet van alle leerkrachten waar ze precies vandaan kwamen. Eén was een leraar in opleiding, één kracht kwam van een geallieerde school en de gymjuf viel een keer in. ‘Op een gegeven moment was ik de tel kwijt.’ Scholen nemen crisismaatregelen: ‘Zolang er maar iemand voor de klas staat, zodat de kinderen niet weglopen.’

Van boos naar begripvol

Annemarie heeft een gesprek gehad met de directeur van de school. ‘Ik ben van boze ouder naar begripvolle ouder gegaan. De school probeert met man en macht überhaupt leraren te krijgen. De randstad heeft een dramatisch tekort. Als er geen leraren zijn… het is een onmogelijke opgave voor een directeur. Boosheid van ouders lost niets op.’

In het nieuwe schooljaar heeft haar zoontje een vast duo voor de klas.