Pointer onderzoekt, samen met het AD, onveilige plekken voor LHBTIQA+-personen in Nederland. Heb je zelf ervaring met onveilige plekken omdat je LHBTIQA+ bent? Help ons onderzoek door deze enquête in te vullen.

Ook Richard vertelt ons over zijn ervaringen in Amsterdam. Al sinds treedt hij in de stad op als Jennifer Hopelezz. Een naam die is geïnspireerd op die van wereldster Jennifer Lopez. Naast een geweldig talent voor performance, delen de twee bijzonder grote heupen. Waar het in het begin nog voor de ‘fun’ was, hebben de dragoptredens van Richard tegenwoordig een activistische insteek. “Ik merk dat het nodig is. In drag bereik je aandacht die je normaal niet krijgt."

Niet meer alleen over straat

“Als ik zonder drag op straat loop, heb ik eigenlijk nooit problemen. Maar in drag is dat een heel ander verhaal”, vertelt Richard. Het liefst loopt hij als Jennifer Hopelezz niet meer alleen, en in het weekend s ’avonds helemaal niet meer over straat.

Dat hij zich op straat onveilig voelt, komt door verschillende nare ervaringen die Richard in Amsterdam heeft meegemaakt. “Ik ben nageroepen, bedreigd, achtervolgd. Soms gooien mensen zelfs met flesjes naar mijn hoofd. Op een dinsdag is het zelden een probleem. Maar als ik op zaterdagnacht over het Leidseplein loop, zijn er grote groepen dronken mannen die mij en andere dragartiesten niet met rust laten.”

Geweigerd door taxichauffeurs

Als Jennifer Hopelezz heeft Richard aandacht gevraagd voor de problemen die dragartiesten met taxi’s ondervinden. Niet alleen Richard werd meerdere keren door taxichaufeurs geweigerd. Ook andere dragartiesten hebben hier mee te maken gehad. Zo werd dragqueen ‘Sletlana’ in 2021 twee keer op één avond geweigerd door chauffeurs.

Door middel van een vrijheidslunch met taxichauffeurs, dragartiesten en burgemeester Femke Halsema probeerde hij de groepen met elkaar in verbinding te brengen, om zo een dialoog te starten. Toch vraagt een taxirit in drag nog steeds om speciale handelingen. “Ik bel altijd naar de centrale om te vertellen dat ik in drag ben en vraag ze dan een chauffeur te sturen die daar oké mee is.”

Waarom de chauffeurs dragartiesten weigeren, weet Richard ook niet. “Ik denk dat het een stukje machogedrag is van chauffeurs. Maar heel de acceptatie tegenover de LHTBI+-gemeenschap is voor mijn gevoel enorm aan het afnemen, met name voor trans mensen. Dragartiesten worden vaak in hetzelfde rijtje geschaard.”

Bedreigingen steeds normaler

Hij noemt ook de mondiale politieke ontwikkelingen als een extra factor voor de onveiligheid van de gemeenschap. “Dat leiders als Trump in de Verenigde Staten en politici als Wilders in ons eigen land steeds meer haatdragende taal uiten naar de LHTBI+-gemeenschap helpt ook niet mee. Ik en mijn omgeving merken dat bedreigingen vanwege onze identiteit steeds normaler lijken te worden.”

Richard maakt zich grote zorgen over de ontwikkelingen in Amerika. “Op de officiële overheidspagina’s is LGBTQI+ veranderd naar LGB. Ze laten expres letters weg, en ik maak me zorgen dat we met de huidige koers dit ook in Nederland gaan doen. Je ziet hoe snel het achteruit kan gaan.”

Toch legt Richard de strijdbijl niet zomaar neer. “Het is enorm belangrijk om zichtbaar te blijven, op welke manier dan ook. We moeten nooit terug de kast in. Met feesten en positiviteit laten we zien wie wij zijn, en dat we er zijn!”