Ruim vier op de tien mensen krijgt ooit in het leven één of meerdere psychische aandoeningen. De weg naar een diagnose is vaak lang, en veel mensen zijn dan ook opgelucht als ze die uiteindelijk krijgen. Ze weten wat er met hen aan hand is en ze kunnen een behandeling starten. Maar wat als je na je behandeling geen symptomen meer hebt? Hoe kom je dan van dat label af?
De meeste mensen met psychische klachten komen via de huisarts terecht bij een psycholoog of psychiater voor onderzoek. Deze stelt dan een diagnose op basis van de DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), het handboek van psychiatrische aandoeningen. Omdat er door wetenschappelijk onderzoek steeds nieuwe inzichten ontstaan, komt er eens in de zoveel tijd een nieuwe versie van de DSM. Inmiddels zijn we toe aan de vijfde editie. De DSM is belangrijk, omdat op basis van de classificatie uit dit boek een behandeling wordt bepaald. Ook is het een handvat voor de verzekeraar om te bepalen of een behandeling wel of niet vergoed kan worden.
Meerdere labels
Diagnoses willen nog wel eens veranderen horen we vaak. Voor ons onderzoek naar autismezorg in Nederland spreken we veel ouders die vertellen over meerdere labels die op hun kind worden geplakt: ADHD, een hechtingsstoornis. Misschien een depressie? Uiteindelijk toch autisme.
Zoals gezegd, een label kan een opluchting zijn. Maar zo’n etiket kan ook tegen je werken, omdat er veel vooroordelen bestaan tegen mensen met een psychische aandoening. Wat als je dan van dat label of de labels af wil? Wat als je na je behandeling beter bent, of geen symptomen meer hebt?
Geweigerd op school
We horen verhalen van mensen die in de problemen komen omdat de diagnose in hun medisch dossier blijft staan en er naar gevraagd kan worden bij bijvoorbeeld het afsluiten van bepaalde verzekeringen. Het overkwam Yael*. Zij had moeite een levensverzekering af te sluiten toen ze haar droomhuis wilde kopen, omdat ze eerder in haar leven last heeft gehad van een depressie. Of het verhaal van een meisje dat ADHD had, maar na een paar jaar van haar symptomen af was. Toch werd ze geweigerd op een nieuwe school, omdat ze dit label nog had. We horen dat sommige labels problemen kunnen opleveren bij het verkrijgen van een rijbewijs, ook als mensen allang hersteld zijn.
Wij zijn op zoek naar personen die geprobeerd hebben van hun label af te komen. Wat heb je ondernomen? Waar liep je tegen aan? En is het je gelukt?
*Echte naam bekend bij de redactie
