Het is onduidelijk of de hulptrajecten die door Jeugdzorg worden ingezet bij complexe scheidingen wel het gewenste effect hebben. Dat blijkt uit een onderzoek van Reporter Radio (KRO-NCRV). De hulpverlening die ervoor moet zorgen dat de ruzies tussen ouders minder worden, levert in de praktijk juist veel frustraties op. Bovendien kunnen de kosten van de hulp oplopen tot duizenden euro’s per gezin.
Bij ouders die in een complexe scheiding zitten worden hulptrajecten ingezet. Deze interventies moeten ervoor zorgen dat de schadelijke gevolgen van dit soort scheidingen afnemen. Zo moet bijvoorbeeld de communicatie weer op gang komen en ervoor gezorgd worden dat de omgangsregeling beter wordt nageleefd.
Maar in de praktijk wordt onvoldoende duidelijk of deze interventies ook echt effectief zijn. Ouders krijgen te maken met een grote hoeveelheid hulpaanbieders, waardoor het vertrouwen in professionals afneemt.
Anita Kraak van het Nederlands Jeugdinstituut (NJI): "Het is voor ouders moeilijk om door de bomen het bos te zien. Gezinnen gaan van de ene hulpverlener naar de andere. Ik denk dat er onvoldoende aandacht is voor het volledige proces. Er zou sneller afgevraagd moeten worden of een interventie wel werkt."
Uit de richtlijn 'Scheiding en problemen van jeugdigen' blijkt dat bij meer dan de helft van de interventies geen effectiviteitsonderzoek is gedaan. Bij de hulptrajecten waar dat wel is gebeurd, staan maar een paar methodes beschreven als ‘goed onderbouwd’.
26 soorten interventies
De afgelopen jaren is het aantal interventies gericht op complexe scheidingen enorm toegenomen. Inmiddels zijn er 26 verschillende soorten interventies gericht op ouders en gezinnen. Uit eerder onderzoek van Reporter Radio bleek dat zestig tot zeventig procent van de zaken bij Jeugdzorg te maken heeft met een complexe scheiding, waardoor interventies relatief vaak worden ingezet.
Ouders zijn afhankelijk van het type interventie dat door hun gemeente wordt ingekocht. Sinds de decentralisatie in 2015 zijn de gemeenten daar verantwoordelijk voor. Er worden dus ook interventies ingekocht en aangeboden, waarvan de effectiviteit niet is aangetoond.
Gemeenschapsgeld
Ron Scholte, hoogleraar Effectiviteit van Professionalisering van de Jeugdzorg vindt dat gemeenten daar beter op moeten letten. “Ik denk dat we kritischer moeten zijn op de markt van interventies die er nu is. Het is toch gemeenschapsgeld. Gemeenten zouden alleen gebruik moeten maken van onderbouwde maatschappelijke interventies.”
Uit het onderzoek van Reporter Radio blijkt verder dat de hulp die door Jeugdzorg wordt aangeboden afwijkt van wat de Raad voor de Kinderbescherming adviseert. Zo stelt de Raad na een onderzoek vast dat de ouders eerst een individueel traject moeten volgen, omdat de spanningen tussen de ouders te groot zijn. In de praktijk blijkt dat Jeugdzorg dan toch een traject aanbiedt, waarbij ouders toch gezamenlijk aan tafel zitten.