‘Je bent toch bang dat je wordt weggezet als zeurpiet, een soort paria,’ is haar eerste reactie als we Pauline Nijenhuis spreken. Ze heeft al jaren last van stokende buren. Zelfs zo erg dat ze heel vroeg opstaat - nog voordat alle kachels in de buurt branden - om haar huis te luchten. We gaan bij haar langs om te zien wat voor een maatregelen ze neemt als de houtkachel van de buren aan staat.'
‘Ik heb astma en één van mijn kinderen ook. Ik kan daarom heel erg slecht tegen de rook, maar ook de geur van al die houtkachels. Vooral als het windstil weer is en iedereen erop los stookt, tape ik soms de ramen en deuren af om de rook buiten te houden,’ vertelt Pauline ons als we bij haar in de woonkamer staan.
Ze heeft de buren in de wijk er al meerdere keren op aangesproken, maar ervaart dat het heel lastig is om het bespreekbaar te maken. 'Voor mensen is het een manier van leven; duurzaam, gezellig en een goedkope manier om je huis warm te houden. Maar ze ervaren niet wat ik elke dag doorsta door hun stookgedrag. Tegelijkertijd wil ik ook geen ruzie om de kachel.'
'Tegelijkertijd wil ik ook geen ruzie om de kachel'
Nijenhuis heeft in de loop der jaren contact gekregen met veel andere mensen die overlast ervaren van houtrook. ‘Wij hebben ons verenigd in een stichting omdat je alleen op die manier contact krijgt met én geaccepteerd wordt door overheidsinstanties. Dit doen we naast onze baan en gezin,’ zegt ze als voorzitter van de Stichting Houtrookvrij.
En dit is niet de enige stichting die zich bij ons gemeld heeft. Het valt op hoe ontzettend veel belangenclubs er zijn rondom de overlast van houtkachels. We worden bestookt met data en cijfers over de uitstoot van fijnstof en rapporten over de gezondheidsrisico’s van houtrook. We besluiten het dossier ‘rookoverlast’ te openen en zoeken uit wat feit en fictie is.
