‘We hebben zelfs aanmeldingen van stellen uit Italië,' laat directeur Marc Scheijven van IVF-kliniek Nij Geertgen ons weten. Afgelopen dinsdag maakte de kliniek in onze uitzending bekend dat homostellen met een draagmoeder komend jaar bij hen terecht kunnen voor een IVF-procedure. En ook heterostellen zonder eigen eicel komen nu in aanmerking voor de draagmoederbehandeling bij Nij Geertgen. Tot nu toe waren deze stellen vanwege de strikte criteria aangewezen op buitenlandse klinieken.
‘Nadat het nieuws bekend werd, hebben ontzettend veel stellen ons gebeld. Wat opvalt zijn vooral de heterostellen waarbij de vrouw door oncologische problemen niet meer zwanger kan raken en hopen bij ons via een draagmoederprocedure nog wel kans te maken op een kind,' meldt Nij Geertgen ons.
Niet in het belang van het kind
Het nieuws dat naast het VUmc nog twee klinieken de deuren openen voor IVF-draagmoederschap, is ook door andere media veelvuldig opgepakt. Zo publiceert dagblad Trouw een artikel met René Hoksbergen, emeritus hoogleraar adoptie. Hij plaatst kritische kanttekeningen bij de toename van het aantal klinieken dat IVF-draagmoederschap gaat aanbieden. ‘Je kunt ervan uitgaan dat een kind gaat worstelen met de wijze waarop het gemaakt is en daarmee problemen krijgt. Het is een product van een consumptiebehoefte aan kinderen. Dit heeft niets met het belang van het kind te maken.’
'Liever via een Nederlandse kliniek behandeld’
De Volkskrant laat het homostel Sjors en Aart aan het woord dat via jarenlange omzwervingen, na pogingen met een Belgische draagmoeder in een Brusselse privékliniek, uiteindelijk met een Nederlandse draagmoeder zwanger zijn geworden. Er was geen kliniek die het stel wilde helpen in al die jaren. Voor hen is het goed nieuws dat homostellen nu wel in Nederlandse IVF-centra terecht kunnen. ‘Dat had ons zoveel tijd, moeite en geld gescheeld. Dan hadden we gewoon via een Nederlandse kliniek kunnen worden behandeld. We voelden ons echt gediscrimineerd toen we daar niet welkom waren omdat we twee mannen zijn.’
Gevoelig thema
Het is een gevoelig thema. Iedereen heeft er wel een mening over. 'Moet het allemaal maar kunnen voor homoseksuele wetsouders?' is een veel gestelde vraag. En veel mensen vragen zich af: Wat is het belang voor het kind? Ook bij ons komen kritische mailtjes binnen. ‘Slechts de kinderwens van de autonome, zelfbeschikkende ouders staat centraal. Over de risico' s van onevenwichtige hechting wordt niet gesproken. Ik voel mij op het argument: ‘Het kan, ik wil het en dus moet het kunnen', volstrekt niet aangesproken,’ schrijft een tipgever ons. En een ander laat ons weten: ‘Het niet hebben van kinderen is een niet te onderschatten zwaar kruis, maar niet het einde van de wereld.’
Alleenstaande wensouder
Het gaat nu vooral over homostellen en heterostellen zonder eigen eicel maar de doelgroep is groter, blijkt uit het verhaal van deze tipgever. ‘Ik mis de groep, waar ikzelf toebehoor: hetero alleenstaande mannen met een kinderwens. Alleenstaande vrouwen kunnen naar een spermabank. Alleenstaande mannen moeten op zoek naar een draagmoeder. Het zou goed zijn als hier ook aandacht voor is.’
