Judith strijdt jarenlang tegen het UWV: ‘Ik voelde me machteloos’
Judith kampt met hersenletsel door een ongeluk en strijdt jarenlang tegen de beslissing van uitkeringsinstantie UWV dat ze weer aan het werk moet, terwijl ze aangeeft dat ze dat niet kan. “Het heeft me zoveel tijd, energie en frustratie gekost”, zegt ze. “Je moet je telkens weer opnieuw bewijzen, terwijl je al weinig energie hebt omdat je ziek bent.”
Judith is orthopedagoog. Jarenlang geeft ze advies aan scholen en ontwikkelt ze lesmateriaal. Maar door een hersenschudding en een whiplash, die ze oploopt tijdens een verkeersongeluk, en een burn-out, kampt ze met hersenletsel. Ze krijgt last van concentratieproblemen en veel prikkels kan ze lastig verwerken. Ze worstelt met hoofdpijn, moeheid en evenwichtsproblemen. “De vaatwasser kan ik zelfs niet meer uitruimen.” Ze meldt zich ziek op haar werk, tot haar grote verdriet. “Ik heb altijd met veel plezier gewerkt, ik vind het echt jammer dat ik dat nu niet meer kan.”
Heb je ervaring met WIA en UWV?
‘Niet gehoord’
We spreken Judith voor ons onderzoek naar UWV. Judith wil niet met haar echte naam genoemd worden, omdat niet iedereen in haar omgeving op de hoogte is van de problemen. Maar na onthullende berichten van dagblad AD, over tienduizenden mensen die jarenlang te weinig, of teveel uitkering hebben ontvangen met hun WIA-uitkering van het UWV, vindt ze het belangrijk om haar ervaring te delen. Of er mogelijk ook fouten in de berekening van haar uitkering zijn gemaakt, weet ze niet. Ze heeft er geen directe aanwijzingen voor. Maar haar kritiek gaat vooral over de manier waarop ze behandeld werd bij het UWV.
Judith voelde zich namelijk niet serieus genomen met haar gezondheidsklachten. “Tja, ik lag niet aan de dialyse of was stervende, dus de redenering was dat ik wel 40 uur per week kon werken”, vertelt ze. “UWV stelde voor dat ik aan de slag kon gaan om schoon te maken, maar ik had zelf een schoonmaker in dienst omdat ik het eigen huishoudelijk werk niet meer kon doen.”
Machteloos
Hoe het UWV precies tot deze conclusie was gekomen, bleef voor haar onduidelijk. Hun werkwijze was volgens Judith heel ondoorzichtig. Maar ze gaf de strijd niet op. “Ik had verslagen van medisch specialisten verzameld, waarin mijn klachten stonden beschreven. Maar het UWV nam ze niet serieus, omdat deze specialisten geen arbeidsdeskundigen waren”, legt ze uit.
Judith voelt zich machteloos en neemt een advocaat in de arm. Er volgt een juridische strijd waarin ze met haar advocaat blijft vechten voor de erkenning van haar arbeidsongeschiktheid. En dat heeft succes: ze wordt volledig afgekeurd, hoewel ze daar jarenlang op heeft moeten wachten.
Doodvermoeiend
Judith heeft een dubbel gevoel bij haar afkeuring. Blij dat ze niet meer kan werken, is ze niet. Maar het besluit is realistisch en het geeft weer lucht: “Ik begon met het idee van: ik doe eerlijk mijn verhaal en dan krijg ik waar ik recht op heb. Maar ze gaan ervan uit dat wat je zegt niet klopt, tot je het tegendeel bewijst. Dat is doodvermoeiend en levert enorm veel stress op.”
De echte naam van Judith is bekend bij de redactie.