“Ik woon hier al 7 jaar”, zegt Sanneke over haar sociale huurwoning in Rijswijk. We spreken haar voor ons lopend onderzoek naar woonproblemen en sociale huur. “Inmiddels ben ik een partner en twee kinderen verder. We wonen samen op 60 vierkante meter en hebben twee slaapkamers. Het is heel knus, vroeger deden ze niet anders. Maar ik zou graag doorstromen naar een grotere woning, alleen lukt dat niet.”

Muurvast

Sanneke zoekt een woning net boven de sociale huurgrens van ongeveer 750 euro, maar ze slaagt er niet iets in die prijsklasse te vinden. “We kijken naar particuliere huur maar dan zie ik woningen van 1.500 euro per maand. Absurd. Dat kunnen we echt niet betalen.” Dus blijven ze zitten waar ze nu zitten, in de hoop dat ze op een dag toch een geschikt onderkomen vinden met een extra slaapkamer. “Ik zou mijn woning graag vrijmaken voor iemand die dat echt nodig heeft. Maar dat lukt nu gewoon niet.”

Een huis kopen zou Sanneke misschien nog wel liever willen, maar dat lijkt vrijwel uitgesloten in deze overgekookte woningmarkt. “Ik heb geen halve ton extra op mijn bankrekening staan om te kunnen overbieden. Want dat is tegenwoordig wel wat je moet doen om een huis te krijgen.” Ze heeft het gevoel dat ze muurvast zit in de woning. “En in de tussentijd houden we een sociale huurwoning bezet. Ik denk dat op deze manier de wachtlijsten steeds verder gaan oplopen.”