“Voor mijn oudste dochter heb ik een slaapkamer gemaakt door een gipswandje in de L-vormige woonkamer te plaatsen”, zegt Dorien (39) uit Den Haag. “De jongste slaapt bij mij op de kamer. Voor haar zou ik ook uiteindelijk ook een slaapkamer willen.” Regelmatig kijkt ze via Woonnet of er iets geschikts is.

“Het aanbod is niet fantastisch”, zegt Dorien over de aantallen die de woningcorporatie aanbiedt voor gezinnen in de Hofstad. Met soms meer dan duizend aanmeldingen voor zo’n woning, vist ze telkens achter het net. En dat terwijl ze al ruim 10 jaar op de wachtlijst staat. Er lijkt vooralsnog weinig schot in de zoektocht te zitten.

Met haar twee dochters (8 en 2 jaar oud) woont Dorien op 50 vierkante meter in een sociale huurwoning waar ze al ruim 12 jaar woont. Dorien: “Ik heb het gevoel dat ik klem zit. Particuliere huur is te duur en doorstromen naar een grotere sociale huurwoning lukt niet.”

Kopen is voor Dorien, die als kok in een eetcafé werkt, momenteel evenmin een optie. “Het is wachten op het winnen van de loterij. Of op een erfenis, maar zo wil ik helemaal niet denken.”

Dorien probeert desondanks positief te blijven. “We hebben een dak boven ons hoofd, het kan allemaal nog veel erger”, zegt ze. “Maar ik hoop gewoon dat mijn dochter straks een eigen slaapkamer kan krijgen.”