Voor ons onderzoek naar de woningnood, spreken we met diverse tipgevers uit Utrecht, waaronder Marieke. “Zoals veel leeftijdsgenoten om me heen, heb ik moeite om een woning te vinden in Utrecht”, zegt Marieke (29) die zzp’er is en alleen woont. “Meestal loopt het storm voor nieuwbouwprojecten, hoe snel ik ook reageer, ik kom er steeds niet tussen.”

Peperduur

Marieke keek onder meer naar woningen in de Merwedekanaalzone. Dat is een gebied tussen de wijken Kanaleneiland, Hoograven en het centrum in Utrecht. Er komen veel betaalbare woningen, allerlei voorzieningen, veel groen en je ziet er weinig auto’s”, is te lezen op de website van de gemeente Utrecht.

De prijzen van de woningen variëren: appartementen van 371 ton met een oppervlakte van 66 vierkante meters, tot penthouses met een verkoopprijs van 1,4 miljoen euro voor 271 vierkant meters. De eerste woningen zijn inmiddels in de verkoop. Maar ook hier viste Marieke achter het net. “Alleen de peperdure appartementen blijven over.”

Niet alleen is het lastig om een betaalbare koopwoning te vinden, ook voor een redelijke prijs iets huren in de particuliere sector is “gewoon niet te doen”. Ze zou liever wat meer vierkante meters voor haar geld hebben.

Wat ook meespeelt, is dat ze zich als huurder onbeschermd voelt. “Ik voel me aangeschoten wild als huurder in de vrije sector. Verhuurders kunnen alles maken en ik heb voor mijn gevoel geen poot om op te staan”, vertelt Marieke. Zo kunnen huisbazen een behoorlijk bedrag vragen voor de woningen die ze verhuren. “Ik heb uitgezocht wat ik voor mijn appartement zou mogen betalen. En daar kwam uit dat ik 500 euro per maand meer betaal dan dat eigenlijk zou horen”, zegt ze.

Marieke is lang niet de enige die hier tegenaan loopt.

Volgens het Huurteam Utrecht dat advies geeft aan huurders over hun rechten, en met regelmaat woningen opmeet om te kijken welk prijskaartje daarbij hoort, is het meer regel dan uitzondering. “Ik kwam een appartement tegen van 28 vierkante meters, een kippenhok waar ze 1300 euro huur en servicekosten voor vragen”, zegt Fleur van Leeuwen van Huurteam Utrecht.

De gemeente reserveert bij nieuwbouw een deel van de woningen voor sociale huur (30 procent) en woningen in het middensegment (25 procent). En inmiddels hebben ze ook afspraken over het minimumaantal vierkante meters dat bij de prijs hoort. “Maar helaas gaat dit niet op voor de bestaande huurwoningen”, aldus Fleur.

Ze vervolgt: “Het is schrijnend. Huurders accepteren het. Ze willen een dak boven hun hoofd. En als zij het niet accepteren, doen anderen het wel”, stelt ze. “De verhuurder regeert in de stad.”

Dat ervaart ook Marieke. “Nadat ik mijn eigen huis had opgemeten en erachter kwam dat ik teveel betaalde, dacht ik: holy shit, hier moeten meer mensen vanaf weten”, aldus Marieke, die zich via een werkgroep wonen en diverse campagnes inzet om de woningnood op de kaart te zetten. “We moeten laten weten dat huurders steviger in hun schoenen kunnen staan. Omdat de nood zo hoog is, voelen mensen zich gedwongen om de hoge prijzen maar te accepteren. Het is te gek voor woorden.”