Klachten over het leerlingenvervoer naar speciaal onderwijs gaan vaak over de chauffeur. Maar ouders mogen wel wat vaker hun hand in eigen boezem steken, vindt taxichauffeur Petra. En dat geldt volgens haar ook voor taxibedrijven en gemeenten.
Om 4 minuten over 7 in de ochtend stapt ze de auto in. Niet eerder, en absoluut niet later. Want wie te vroeg komt, doet dit in zijn eigen tijd. Om stipt 7.42 uur haalt ze haar eerste, en op dit moment enige, passagier op. Een uur en 3 minuten later begint de school van het meisje.
Wachten
Voorheen was het taxibusje van Petra* veel drukker bezet. De stoelen achter in de bus vulden zich langzaam met 7 kinderen, die ze allemaal naar dezelfde school voor speciaal onderwijs bracht. “Ik moest vaak overal 5 minuten wachten omdat het kind nooit klaar stond. Of dan wilde moeder nog per se een extra kus geven. Ik weet dat ik nu heel zakelijk overkom, maar daar heb je als chauffeur helemaal geen tijd voor.”
Ervaring met het leerlingenvervoer?
Werk jij als taxichauffeur of planner in het leerlingenvervoer en herken je het verhaal van Petra? Of wil je ons iets anders vertellen over je werk? We komen graag met je in contact.
Volgens de officiële regels van het taxibedrijf krijgt Petra per leerling 3 minuten tijd om te stoppen. Bus uit, deur open, kind erin, gordel vast, deur dicht, en gaspedaal in. Op naar de volgende. Via een app kunnen ouders volgen hoever de taxi is, en als iemand in een portiekflat woont, dan geeft ze kort van tevoren altijd even een belletje. Maar die paar minuten zijn vaak alsnog veel te krap.
Gestrest achter het stuur
Er gaan genoeg verhalen rond over gestreste chauffeurs die vanwege de tijdsdruk harder gaan rijden of door de spanning soms uit hun slof schieten. Petra kent ze ook. Toch heeft ze daar zelf geen last van. “Je moet veilig blijven rijden. En de bekeuring is voor jezelf, dus dat ga ik niet doen. Dan maar te laat.”
De vertraging op de route wordt niet alleen veroorzaakt doordat kinderen niet op tijd klaarstaan, vertelt Petra. “Er wordt ook gewoon te strak gepland, waardoor je als chauffeur vaak later aankomt.” Zo geldt voor kinderen die in een rolstoel zitten dezelfde tijdslimiet van 3 minuten. Onhaalbaar, vindt ze. “In de praktijk kost dit gewoon meer tijd.”
Alles moet goedkoper
Maar waarom wordt er bij het taxibedrijf dan niet gewoon wat soepeler omgegaan met de planning? Daar heeft Petra wel zo haar ideeën over. Ze vermoedt dat dit komt doordat taxibedrijven zich tegen steeds lagere tarieven inschrijven bij aanbestedingen van gemeenten, waardoor er – als de aanbesteding eenmaal binnen is – zoveel mogelijk ritten in zo kort mogelijke tijd worden gestopt om het leerlingenvervoer rendabel te houden.
“Soms staan er ineens 2 extra adressen op mijn route, maar dezelfde ophaal- en brengtijd. Dan stuur ik gewoon een mailtje naar de planning met daarin: ‘Ik weet niet welke dombo deze planning heeft gemaakt, maar ik weet niet hoe ik dit moet doen.’”
