Ouders uit de Bollenstreek maken zich al jaren kwaad over de kwaliteit van het leerlingenvervoer in hun regio. “Moet je je voorstellen dat je kind in een ander dorp uitstapt, maar je krijgt er geen melding van.” Taxibedrijf Noot herkent zich niet in de klachten van de ouders.

Soms wordt het Josh (16) allemaal iets te veel. Als het aan hem lag loopt iedere ochtend hetzelfde. Door zijn autisme hecht hij veel waarde aan structuur en regelmaat. Op schooldagen wordt hij graag opgehaald op hetzelfde tijdstip, door dezelfde chauffeur. Maar in het leerlingenvervoer lijkt structuur en regelmaat wel een luxe, horen we van ouders uit heel het land.

Iedere ochtend opnieuw stapelt de spanning bij Josh zich op. Komt het busje wel, wie komt er, komt ie wel op tijd, nemen we wel dezelfde route, met wie zit ik eigenlijk in de bus, kom ik wel op tijd voor de les? Door al die onzekerheid komt Josh regelmatig overprikkeld aan op school. “Dat geeft zoveel spanning voor mijn zoon, dat hij in de klas soms gewoon zijn schriften kapotscheurt”, vertelt moeder Hashina van der Niet. “Dat breekt je hart.”

Bollenstreek

De afgelopen maanden ontvingen we tientallen berichten van ouders wiens kinderen met het taxibusje naar school gaan. Vooral vanuit de Bollenstreek trekken ouders zoals Hashina al maanden aan de bel over de – in hun ogen – teleurstellende kwaliteit van het leerlingenvervoer, dat wordt uitgevoerd door het taxibedrijf Noot. Klachten variëren van lange reistijden, te laat komen op school, wisselende chauffeurs, overvolle busjes, slechte communicatie en kinderen die soms worden achtergelaten op het schoolplein.

Leerlingenvervoer

Uren onderweg of taxi komt niet opdagen: leerlingenvervoer zorgt voor onvrede

Kwetsbare kinderen zitten soms uren in een busje op weg naar en van school.

Daar kan ook Ireen van Maaren uit Hillegom, moeder van de 12-jarige Jens, over meepraten. Als het lesrooster van haar zoon verandert, probeert ze dit op alle mogelijke manieren door te geven aan het taxibedrijf. Maar toch komt het busje niet op tijd, vertelt Ireen. “Op vrijdag stond mijn net piepnieuwe brugklasser op het busje te wachten en die kwam dan niet.”

De 11-jarige Mees, een hoogbegaafd jongetje met autisme, sloot zich op in het toilet van school toen de chauffeur hem niet op tijd op kwam halen. “Ik moet soms heel veel overredingskracht gebruiken om Mees na zo’n voorval weer in die taxibus te krijgen”, vertelt moeder Nicole Spits.

Nooit kind ‘kwijt’

Als we Noot om een reactie vragen laat directeur Martijn Kersing weten zich niet te kunnen vinden in het verhaal van de ouders uit de Bollenstreek. Kinderen blijven soms wel op school achter of stappen eerder uit, maar zijn volgens hem nooit ‘kwijt’. “Als een kind (…) op school niet te vinden is, waardoor we een kind niet meenemen, dan zal het best zijn dat een kind voor het gevoel kwijt is. Maar de afspraak is dat een kind klaar staat op school, en wij hoeven niet een hele school door te zoeken om een kind te vinden.”

Toch hebben ouders die van het leerlingenvervoer afhankelijk zijn hier andere ideeën over. “We hebben het over een kwetsbare groep leerlingen”, vertelt Ireen. “Je zit niet voor je zweetvoeten in het leerlingenvervoer.” Volgens de ouders in de Bollenstreek zijn chauffeurs vaak niet voldoende voorbereid op het omgaan met het complexe gedrag van deze doelgroep.

Waarom het vervoer van kwetsbare leerlingen een geldkwestie is

Waarom het vervoer van kwetsbare leerlingen een geldkwestie is

Moordende concurrentie en steeds lagere tarieven. In het leerlingenvervoer moet alles goedkoper.

“Het is niet alleen dat ze hem vergeten op te halen of bij de verkeerde school op hem staan te wachten, maar ook de communicatie van de chauffeurs met de kinderen gaat niet altijd goed”, zegt Nicole Spits. Heel vreemd is dat niet, laat Martijn Kersing doorschemeren als we hem spreken. “Wij zijn gecontracteerd om een kind van huis naar school te brengen en andersom. En dat moet veilig en verantwoord gebeuren (…) Maar wij hebben geen pedagogen in dienst die weten wanneer een kind in zijn schulp kruipt en wat we daaraan moeten doen.”

‘Was het zat’

Dat wordt ons nogmaals duidelijk als we spreken met Els Vink en haar 14-jarige zoon Sep, die sinds de brugklas vanuit Noordwijk naar zijn school in Haarlem gaat. “Nu hebben we een heel aardige vrouw, maar daarvoor was er een stomme chauffeur”, vertelt Sep. De chauffeur was volgens hem en zijn moeder onaardig tegen de kinderen en hield zich niet aan afspraken, zoals het rijden van vaste routes. “Uiteindelijk was ik het gewoon zat en toen ben ik met mijn vriend Berend uitgestapt.” Hoorbaar gefrustreerd vertelt zijn moeder ons dat ze hier nooit officieel bericht van heeft gekregen. “Moet je je voorstellen dat je kind in een ander dorp uitstapt, maar je krijgt er geen melding van.”

Ook hier zegt de directeur van Noot zich niet in te herkennen. “Als een kind onderweg uitstapt, dan is dat iets wat wij melden en waar we ons best doen om dat kind zo snel mogelijk terug te halen (…) Maar ik kan het kind niet aan de oren pakken en meenemen."

Meer weten over de problemen in het leerlingenvervoer? Kijk zondag 15 mei om 22.10 uur naar Pointer op NPO 2.

Wil je op de hoogte blijven van dit onderzoek?

Elke week sturen we je onderzoeksverhalen, tips van de redactie, en verhalen die je nog van ons kan verwachten.

Makers