Bianca Buurman ziet dat ouderen na een opname in het ziekenhuis zich vaak lastig in hun huis kunnen redden. ‘Mensen worden steeds kwetsbaarder uit een ziekenhuis ontslagen en als je dan in de thuissituatie niet voldoende aanpassingen doet, dan gaat het snel opnieuw mis en keren ze terug op de spoedeisende hulp. Je kan wel willen dat mensen langer thuis wonen, maar dan moet je het wel faciliteren.’

Herkenbaar

Zorgmedewerkers in de thuiszorg en ouderenrevalidatie bevestigen wat Buurman constateert. ‘Het is bij ons in de thuiszorg ook goed merkbaar. Als je door de bezuinigingen de middelen weg haalt, komt de zorg thuis er ook onder te lijden. En op de lange duur zijn de gevolgen niet meer te overzien,’ zo laat een thuiszorgmedewerker ons op Facebook weten.

En ook geriatrisch verpleegkundigen, gespecialiseerd in zorg voor ouderen met meerdere aandoeningen, vinden het beeld herkenbaar: ‘We moeten steeds verder bezuinigen waardoor ons therapeutisch klimaat steeds verder verdwijnt. Waardoor wij steeds mindere resultaten behalen.’

Wachtlijsten

Een andere geriatrisch verpleegkundige, Christina Konijn, vertelt ons dat ze de vraag voor geriatrische revalidatie niet altijd aankunnen. Ze houdt zich bezig met de opname en het ontslag van de patiënten van een geriatrisch revalidatiecentrum in het westen van het land. ‘We zijn al van 60 naar 70 bedden gegaan, maar hopen dat daar in de toekomst nog meer bedden bijkomen. We moeten nu namelijk vaak mensen op een wachtlijst plaatsen of nee verkopen. In de zomer hadden we vroeger nog wel eens een dip, maar nu zijn alle bedden altijd bezet.’

Het verhaal van Bianca Buurman raakt haar. ‘Het is zo herkenbaar, ook wij krijgen steeds kwetsbaardere patiënten. Vroeger waren het vooral de mensen met een nieuwe knie of gebroken heup. Maar de laatste tijd zijn de problemen vaak complexer en de mensen zijn ouder.’ Volgens Christina Konijn een duidelijk effect van de bezuinigingen in de zorg. ‘We zien ook vaak dezelfde mensen terugkeren in het revalidatiecentrum, met dezelfde problemen. Vaak ontbreekt de sociale controle thuis door het wegvallen van thuiszorg, en dan gaat het opnieuw mis.’

Alcoholmisbruik en eenzaamheid

Veel ouderen zijn ook eenzaam, zo ziet Christina Konijn. ‘Wat mij opvalt is dat het alcoholmisbruik onder ouderen tussen de 80 en 85 toeneemt. Dat zegt volgens mij ook iets. Die mensen wonen in totaal verwaarloosde huizen. En ze worden dan uiteindelijk met een complexe zorgvraag bij ons geplaatst om ze vervolgens weer naar een gezonde thuissituatie te begeleiden.’

‘Dat bejaardentehuis was zo gek nog niet,’ concludeert ze. ‘We verwachten op dit moment veel te veel van de mantelzorger en het feit dat mensen zichzelf wel kunnen redden. We zijn nu soms bezig om een dame van 96 jaar met een gebroken heup weer klaar te maken om thuis te kunnen wonen. Dat kan soms wel, maar heel vaak ook niet. En als ze dan toch naar een verpleeghuis moeten dan is er vaak geen plek in de regio en moet familie of hoogbejaarde partner 40 kilometer reizen om op bezoek te gaan. Dat vind ik schrijnend en is natuurlijk voor iedereen ingrijpend.’