Als Linda haar eerste week op de corona-afdeling van het St. Anna Ziekenhuis in Geldrop in één woord moet omschrijven, dan past “pittig” volgens haar het best. Dag na dag wordt ze als verpleegkundige geconfronteerd met het verwoestende karakter van COVID-19. “Ineens krijgt corona een gezicht.”
De 33-jarige verpleegkundige Linda is een van de zorgverleners die ons de komende tijd op de hoogte houden vanaf de frontlinie. Het werk gaat haar deze dagen niet in de koude kleren zitten. Nu Linda is overgeplaatst naar de palliatieve corona-afdeling van het ziekenhuis in Geldrop is afscheid nemen aan de orde van de dag. De patiënten op haar afdeling zullen niet meer beter worden, en dus staat het werk van Linda volledig in het teken van het bieden van zoveel mogelijk comfort in de laatste levensfase.
In deze tweede video blikt Linda terug op haar eerste week op de corona-afdeling. Wat heeft ze zoal meegemaakt? En hoe houdt ze zich staande?
“Steeds vaker zie ik mensen die ook hun partner hebben verloren aan corona, en die dan zelf ook liggen te vechten. Ik vind dat wel pittig om mee om te gaan, want er is geen ruimte voor hun verdriet. Ze worden geleefd. En dat is ook logisch, want ze zijn zelf hartstikke ziek.”
"We staan er niet alleen voor"
Maar ondanks alle verdrietige en nare momenten is er toch ook ruimte voor positiviteit. “Wat ik heel erg mooi vind om te zien is de saamhorigheid onder collega’s. We staan er niet alleen voor. We hebben een heel team om ons heen. Er komt ook nog weleens een grapje, er komt ook weleens een lach. Iedereen helpt elkaar en we gaan er gewoon voor.”
Ben je ook benieuwd hoe Linda haar eerste dag op de corona-afdeling ervaarde? Bekijk dan hier haar eerste video.
Of wil je meer lezen over de ervaringen van een ambulanceverpleegkundige? Klik dan hier voor het eerste, tweede en derde verslag van Max.
