‘Albert Heijn wil de grootste Wajong werkgever zijn’ staat er groot op de website van de supermarkt. Met ruim 850 winkels werkt de winkel naar het doel eind dit jaar 2000 Wajongers in dienst te hebben. Dexter Kluin, werkzaam als regiolead jobcoach, vertelt dat de supermarkt al over de helft is, maar dat hier wel een elftal aan mensen voor nodig is om dit te realiseren.
Als de grootgrutter veel Wajongers in dienst heeft, voldoet de organisatie aan de Banenafspraak, onderdeel van de Participatiewet. Het doel van deze wet is om meer mensen met een beperking aan het werk te helpen.
Eigen tempo ingewerkt
We ontmoeten de 26-jarige Stefano. Hij heeft een Wajong-uitkering en werkt sinds kort in het winkelcentrum Zuidplein in Rotterdam als vakkenvuller bij Albert Heijn. Met een grote glimlach op zijn gezicht staat hij vakken te vullen als Teun een bezoek aan hem brengt.
Stefano kan dus op zijn eigen tempo ingewerkt worden en mag stapje voor stapje meer werkzaamheden op zich nemen. De supermarkt krijgt 40% loonkostensubsidie van het UWV en betaalt 60% van het loon van de Wajonger zelf. Een mooie regeling die vanuit de Banenafspraak is ontstaan. Voor de werkgever zijn er minder risico’s en meer financiële regelingen die het aantrekkelijker maken iemand uit deze doelgroep in dienst te nemen.
Concurrentie
Van deze financiële voordelen kunnen werkgevers alleen gebruik maken als de mensen die ze aannemen in het zogeheten doelgroepregister staan. Hierin worden mensen opgenomen die niet zelfstandig het minimumloon kunnen verdienen en dus wat meer hulp nodig hebben. Het UWV bepaalt door middel van een keuring wie wel of niet wordt toegelaten tot dit register.
Volgens Kluin is het nog niet makkelijk een Wajonger in dienst te krijgen. Zijn organisatie zet een klein elftal in om zoveel mogelijk arbeidsplekken te realiseren en in te vullen. Iemand aannemen met een beperking die buiten het register valt, is volgens hem extra ingewikkeld.
Volgens Kluin is het niet ondenkbaar dat bedrijven zich vooral focussen om mensen met een Wajong-uitkering aan te nemen omdat de regels een stuk duidelijker zijn. Wat de gevolgen hiervan zijn zagen we al eerder in ons dossier Werken met een beperking toen we Esther en Jeroen spraken. Zij zijn beiden niet toegelaten tot het doelgroepregister en moeten dus zelfstandig werk zoeken ondanks hun beperking. Esther vertelt ons dat zij moet concurreren met gezonde mensen en met mensen uit het doelgroepregister die financieel aantrekkelijker zijn voor een werkgever. Een onmogelijke opgave volgens haar.
De werkgever
Ook andere werkgevers die we spraken gaven aan dat de wetgeving hen in de weg lijkt te zitten. Zo vertelde ABN-AMRO dat het voor hen moeilijk is om mensen buiten het doelgroepregister aan te nemen ‘Wij willen iedereen een eerlijke kans geven en ook mensen met een beperking aannemen die buiten de Banenafspraak vallen,’ liet de bank ons weten.
