Diederick en Janneke Tepper zitten al jaren met de handen in het haar. Hun woonboerderij in Scheemda heeft voor 450.000 euro schade, die door de NAM niet wordt erkend als aardbevingsschade. We zochten ze 2 jaar na ons vorige bezoek weer op. Wat blijkt? De familie is nog geen steek verder.

Het is ruim 2 jaar geleden dat Diederick Tepper voor het laatst een voet zette in zijn geliefde schuur. Het is de plek waar alle machines staan die hij nodig heeft voor zijn houtkloofbedrijfje. Zijn trekker, zijn kraan en zijn zaagkloofmachine: niets heeft zich in die tijd verroerd. ‘Het is triest, maar veiligheid gaat boven alles.’

Het heikelste punt is de gebarricadeerde deur, die als steunbalk fungeert voor de in tweeën gespleten muur. ‘Als die deur opengaat, dan is er 99 procent kans dat de hele muur naar beneden komt. De grote vraag is: hoeveel van de boerderij gaat er dan mee? Dat weten de geleerden niet eens.’

45.000 euro aan eigen onderzoek

Sinds de eerste melding in 2012 is de schade aan de woonboerderij opgelopen tot 450.000 euro. Tot nu toe is er geen euro vergoed. De reden? Het erf van de familie Tepper wordt door de NAM tot de dag van vandaag niet erkend als aardbevingsgebied en valt buiten de zogeheten ‘contourlijn’. Dit terwijl de woonboerderij in Scheemda binnen een straal van 5 kilometer omringd wordt door 4 gaswinningslocaties. ‘In 2017 is al aangetoond dat de contourlijn achterhaald is’, vertelt Janneke. ‘Toch zegt de NAM gewoon keihard dat het nooit aardbevingsschade kan zijn. Maar we hebben de aardbevingen gewoon gevoeld!’

Om alle andere potentiële oorzaken uit te sluiten is de familie daarom zelf maar een onderzoek gestart. ‘Je wilt toch weten wat er met je huis aan de hand is’, vertelt Janneke. En dus haalden ze er een aardwetenschapper, een geotechnicus en bouwkundige, een contra-inspecteur, een deskundige op het gebied van tiltsensoren en een aannemer bij. Overal is naar gekeken. De grondwaterstand, het type ondergrond, de constructie van het gebouw, de staat van het pand, het effect van trillingen. Kosten? Meer dan 45.000 euro.

‘Dit móét wel bevingsschade zijn’, legt Diederick ons uit. ‘Onze deskundigen kunnen niets anders bedenken. Maar toch blijft de NAM volhouden dat het onmogelijk is dat het mijnbouwschade is.’ Janneke valt hem bij: ‘We hebben alle bewijzen verzameld. Daarna hebben we de NAM gevraagd: schuif nou eens bij ons aan tafel. Maar uiteindelijk komen ze niet eens. Je wordt gewoon niet serieus genomen.’

‘Ons leven is kapot’

Inmiddels ligt hun zaak al 1,5 jaar bij de Arbiter Bodembeweging, een organisatie van oud-rechters die geschillen beslecht over aardbevingsschade. Die vroeg begin deze maand voor de tweede keer op rij uitstel aan. ‘Zelfs tot en met de arbiter probeert de NAM de boel te vertragen, te ontkennen en er alles aan te doen om ons onderzoek onbevoegd te maken’, zegt Janneke. Nog steeds zitten ze in dezelfde ellende, met dezelfde schade en dezelfde uitzichtloze weg te gaan.

Diederick begrijpt er niets meer van. ‘Dit is gewoon het resultaat van een falende overheid.We moeten nu toch wel een keer geholpen worden? Ons leven is kapot. We zijn 2 jaar verder en nog verder van ons doel af dan ooit.’ Ook psychisch eist de onzekerheid zijn tol. ‘Ik ga al tijden naar een psycholoog om mezelf een beetje staande te houden, maar dat wordt steeds moeilijker. Vorig jaar zat ik nog een halfjaar ziek thuis.’

Toch geeft de familie Tepper niet op. ‘Het enige wat je kunt doen is strijden’, zegt Janneke. ‘Opgeven heeft geen zin, dan liggen we straks zelf onder de stenen.’

De NAM stelt alle 6000 zogenoemde oude schadegevallen, waaronder ook de Teppers vallen, een ruimhartig aanbod te hebben gedaan. Het is aan de arbiter om dit aanbod te toetsen. De NAM zegt het oordeel van de arbiter te volgen, ook wanneer zij in het ongelijk wordt gesteld.

Makers