“Ik reageer op elke sociale huurwoning en sta nu 4 jaar ingeschreven, maar kom helaas nog lang niet bovenaan de lijst. Dit zet geen zoden aan de dijk”, mailt Anke Westra ons. Voor ons onderzoek naar de woningnood gaan we bij haar langs in een vakantiehuisje in Drenthe dat ze tijdelijk mag huren van een kennis.

Op het eerste oog is het geen slechte plek om te wonen. Een gezellig en goed onderhouden huis op een afgelegen, maar mooi en rustig vakantiepark. Anke is ook blij dat ze gebruik kan maken van het huisje. Maar veel liever heeft ze een huis waar ze permanent kan wonen.

De situatie heeft flinke impact op haar gezondheid. Ze slaapt slecht en haar bloeddruk is veel te hoog. Niet verwonderlijk ook als je over een aantal maanden mogelijk geen dak meer boven je hoofd hebt.

Uitzichtloos
Anke vertelt dat ze overal staat ingeschreven om maar aan een woning te komen in of rond Assen. Bij Thuiskompas, de website van de acht woningcorporaties in Drenthe, maar ook bij particuliere verhuurders. Ook daar komt ze niet aan de bak of de huurprijs is te hoog voor haar inkomen. Een woning kopen is al helemaal onmogelijk. Anke heeft net een carriereswitch gemaakt: van docent gymnastiek is ze overgestapt naar de zorg. Ze is kraamverzorgende in opleiding.

Wie kan Anke helpen? Haar mogelijkheden lijken uitgeput. Noodkreten op Facebook leveren ook niks meer op. Als inwoner van Assen hoopt ze dat de gemeente iets voor haar kan doen, maar ze is niet de enige die op zoek is naar een huis. De woningnood is hoog, ook in Drenthe. Ze stuurde zelfs een brief aan de burgemeester. Maar ook dat hielp niet, al stuurde hij wel netjes een mail terug.

Het aantal sociale huurwoningen in Assen is de afgelopen jaren afgenomen. Uit de meest recente cijfers van de grootste woningcorporatie in de regio, Actium, blijkt dat de gemiddelde wachttijd voor een sociale huurwoning nu 4 jaar en 8 maanden is.

Urgentie
Voor sommige gescheiden ouders is het mogelijk om een urgentieverklaring te krijgen. Dat betekent dat je voorrang krijgt als er een sociale huurwoning vrijkomt. Maar op zo’n verklaring heb je alleen recht als je kinderen niet bij de vader kunnen wonen. En in Ankes situatie is dat niet het geval. Er is nu sprake van co-ouderschap: de helft van de week verblijven de kinderen bij hun vader.

Anke is best bereid om in de wijde omgeving van Assen een huis aan te nemen. Nu moeten de kinderen vanaf het vakantiepark ook al drie kwartier naar school fietsen. Maar ook in dorpen rond Assen is niks vrij.