In het vierde jaar van haar studie komt Robbin (23) erachter dat ze zwanger is. ‘Dat was wel even schrikken. Ik wil het absoluut geen foutje noemen, want dat klinkt zo negatief. En mijn vriend en ik waren al heel snel blij met de zwangerschap. Maar we werden er wel door verrast. En een van de eerste dingen die ik dacht was: ‘Lukt het me dan wel om dit jaar mijn studie af te ronden?’

Het combineren van de zwangerschap en haar laatste studiejaar gaat Robbin goed af. Op school wordt er aanvankelijk goed meegedacht met Robbin. Als een studiereis in verband met haar gevorderde zwangerschap niet haalbaar is, krijgt ze een vervangende opdracht van de hogeschool. Robbin krijgt zelfs haar scriptie op tijd af. Slagen voor haar studie komt daarmee in zicht.

Maar dan zakt ze in mei voor haar laatste assessment. Goed voor één van de in totaal 240 studiepunten. Robbin schrikt als ze erachter komt op welke datum ze het assessment kan herkansen. Op 25 juni. De dag na haar uitgerekende datum. Robbin aarzelt geen moment en neemt contact op met de hogeschool. ‘Ik wilde weten of het mogelijk was om in verband met mijn naderende bevalling, eerder dan 25 juni te herkansen. Of later. Maar wel voordat het studiejaar afgelopen was.’

Harde buiken van de stress

Robbin vertelt dat ze aanvankelijk van de examencommissie van school te horen krijgt dat het geen probleem moet zijn om een herkansing voor haar te regelen op een andere datum. Maar daarna komt de commissie daar weer op terug. Een zwangerschap zou geen gegronde reden zijn voor het geven van een extra mogelijkheid. Robbin: ‘Dat vond ik zo opmerkelijk. Als het uitgerekend zijn van je baby geen reden is, wat dan wel?’ Ze laat het er niet bij zitten en vraagt een interne commissie op de school om een oordeel. Inmiddels is de stress hoog opgelopen door de onzekerheid die de situatie met zich meebrengt. ‘Zou ik dit jaar wel kunnen afstuderen? En als dat niet zou lukken, zou ik dan weer een heel nieuw studiejaar moeten betalen? Ik voelde me verdrietig en gespannen en kreeg harde buiken van de stress.’

Van deze interne commissie krijgt Robbin uiteindelijk gelijk. De examencommissie had nooit mogen zeggen dat zwangerschap geen gegronde reden is voor een extra herkansingsmogelijkheid. Robbin mag in september herkansen en krijgt uiteindelijk ook de extra maand collegegeld die daarmee gemoeid is, vergoed. Maar ook daar moet ze weer flink achteraan zitten voor het geregeld is.

Zoontje Jax

Voor Robbin zelf is er daarmee een einde gekomen aan de onzekere situatie. Inmiddels is ze moeder geworden van zoontje Jax en de trotse bezitter van een hbo-diploma. Maar, zegt ze, ze wil graag een statement afgeven over wat haar is overkomen. Samen met Annemieke de Jong van het steunpunt Studerende Moeders legt ze de kwestie voor aan het College voor de Rechten van de Mens. Robbin zou graag willen dat er door hogescholen en universiteiten beter wordt nagedacht over hoe ze met zwangere studenten omgaan. ‘Ik heb nu meegemaakt hoe het is als zwangere vrouw om dit mee te maken. Dat je daar enorm veel stress van krijgt in een periode waarin je dat echt moet vermijden en dat er niet met je wordt meegedacht. Ik wil me er graag hard voor maken dat dat in de toekomst niet meer gebeurt.’

Als we het verhaal van Robbin voorleggen aan de Landelijke Studentenvakbond (LSVb), reageert voorzitter Alex Tess Rutten verontwaardigd. ‘We vinden dit een schokkende casus, maar we horen dit soort verhalen over instellingen die niet willen meedenken en star vasthouden aan de regels wel vaker. Juist kwetsbare groepen studenten die met flexibiliteit hun studie prima kunnen halen, lopen tegen een muur aan. Instellingen zouden er alles aan moeten doen om studerende moeders en zwangere studenten te helpen tijdens hun opleiding. Niemand zou vanwege zwangerschap of moederschap vertraging op mogen lopen,’ aldus Rutten.

Het College voor de Rechten van de Mens doet op 20 februari uitspraak over de zaak van Robbin.