Zwangerschapsdiscriminatie komt in verschillen vormen voor. Zo zegt het College voor de Rechten van de Mens dat 44 procent van de zwangere vrouwen geen contractverlenging krijgt, de vrouwen vermoeden dat het te maken heeft met hun zwangerschap. En dat mag niet. Ook het niet aannemen van een zwangere, het veranderen van de arbeidsvoorwaarden of het zonder overleg terugdringen van het aantal contracturen is niet toegestaan. Eenmaal bevallen is de werkgever bovendien wettelijk verplicht om voor een fatsoenlijke kolfruimte te zorgen, een stoffige archiefkast of een hoekje in de algemene kantine is niet afdoende.

Maar dat al die regels en voorwaarden voor werkgevers niet altijd handig zijn blijkt uit een reactie van een kleine ondernemer op onze Facebookpagina. Ze prijst zichzelf gelukkig dat haar werknemers geen kind hebben gekregen terwijl ze bij haar in dienst waren: ‘Een zwangere vrouw drukt dusdanig zwaar op de bedrijfsvoering (financieel en organisatorisch) dat ik daar waarschijnlijk zelf aan onderdoor zou zijn gegaan.’ Ze vindt het onterecht dat ziekte en zwangerschap als verantwoordelijkheid bij de werkgever worden neergelegd, terwijl het een maatschappelijk ‘probleem’ is.