Sybren Bouwer doet niet zo moeilijk over een beetje herrie van de buren. De muziek die door de muren van zijn flat dreunt, valt hem niet eens meer op. ‘Dit stelt niks voor,’ vertelt hij als wij hem voor ons onderzoek Burenoverlast opzoeken in de Groningse Korrewegwijk. Het is niets vergeleken met de overlast van zijn buurman die een half jaar geleden uit zijn woning werd gezet.
Het begon allemaal in het voorjaar van 2016, toen de man naast Sybren kwam wonen en het met de rust in het portiek was gedaan.
‘Keiharde metal-muziek draaide hij, hij sloeg heel hard met de deuren en de hele nacht door blafte zijn hond.’
2,5 jaar lang joeg zijn buurman Sybren de stuipen op het lijf met zijn agressieve scheldpartijen en angstaanjagende vechthond. Tot de man uiteindelijk uit zijn woning wordt gezet.
Berg afval
Maar voor het zover was, krijgt Sybren heel wat te verduren. ‘De hond reageerde op alles met blaffen en janken. Veel en hard. In het portiek lag een berg afval te stinken.’ Wanneer hij zijn buurman vraagt om het op te ruimen reageert die: ‘Waar bemoei je je mee!’
Sybren doet meerdere keren een melding bij woningcorporatie Lefier over het afval in het portiek. ‘De eerste melding was in maart 2016. In november was het afval nog niet weggehaald.’ Uiteindelijk werd de wijkbeheerder ingeschakeld en kwam de woningbouwvereniging wekelijks het afval van de buurman opruimen. Sybren doet ook meldingen van geluidsoverlast en de agressieve houding van zijn buurman. ‘Gegeven moment stond hij mij boven aan de trap op te wachten. Boos dat ik een melding over hem had gedaan.’
Foute vrienden
‘Hij had zijn voordeur aldoor open staan, stond vaak boven aan de trap mij toe te schreeuwen en uitte allerlei beschuldigingen naar mij. Ik zou bijvoorbeeld zijn deur hebben kapot gemaakt. Ik durfde mijn deur bijna niet meer in of uit, uit angst voor mishandeling.’
‘Je voelt je niet veilig om in huis te zijn. Ik was in die tijd werk aan het zoeken, maar raakte te gestresst om daarmee verder te komen. Dit kostte zoveel energie. Ik sloop op mijn tenen door het huis. Er sliepen ook allemaal foute vrienden bij hem, zwerverstypes en verslaafden en er hing vaak een wietlucht in het portiek.’
‘Vorige zomer heeft mijn buurman mij aangevallen en met de dood bedreigd en werd ik aangevallen door de hond, die de deur uitschoot en probeerde te bijten. De politie kwam direct en hij ging helemaal uit zijn dak. Je voelt je op een gegeven moment echt angstig als je je huis in en uit moet. In het najaar is hij helemaal door het lint gegaan en heeft hij alle buren bedreigd. Ik was niet thuis toen dat gebeurde, maar maakte nog net mee dat hij door de politie werd meegenomen. Die heeft hem 3 dagen vastgehouden. Toen was ik het zo zat!’
Vijftig meldingen
Sybren wist pas een paar weken voor de huisuitzetting dat zijn buurman een cliënt is van Lentis, een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ) in Groningen. Daar komt hij achter als hij, op de gok, de drie grootste GGZ-instellingen in Groningen mailt over de overlast van een vermoedelijke cliënt van één van hen. De woningcorporatie zette hij in de cc . Sybren: ‘Je moet wat! Je kunt wel blijven bellen en mailen. Ronduit triest dat het zo moest, maar als je als ‘normale’ huurder niet geïnformeerd wordt bij plaatsing van cliënten, dan heb je soms geen andere keus.’
‘Binnen een half uur hing de woningcorporatie aan de lijn, met de mededeling dat ik de privacy had geschonden. Terwijl ik zijn naam niet eens had genoemd! Het ging mij er om dat de overlast werd opgelost. Ik denk dat de woningbouwvereniging achter de schermen al die tijd intensief contact heeft gehad met Lentis. Alleen zonder dit terug te koppelen aan de bewoners. Ik had ook graag vóóraf geïnformeerd willen worden dat hier iemand begeleid kwam wonen. We hebben vergaande privacywetgeving, die staat dat in de weg.’
Excuses woningcorporatie
Uiteindelijk krijgt de man een ultimatum van de woningcorporatie. Voor 1 november 2018 moest hij de woning verlaten. Sybren: ‘Maar daar is een enorm proces aan vooraf gegaan. Als ik eerder had gehoord dat ze daarmee bezig waren dan had ik geweten dat er een einde aan zou komen. Nu, 2,5 jaar later, heeft Lefier excuses aangeboden dat zij al die tijd niets hebben laten horen. De woningbouw zat ook met de handen in het haar, vertelden zij.’
‘Toen hij vertrok heeft hij zijn huisvuil en een smerig tapijt bij mij op het balkon gedumpt en zijn koelkast, kastjes en tapijten lagen verspreid door de wijk. Zijn huis was helemaal afgeleefd.’
‘Ik snap dat er appartementen beschikbaar moeten zijn voor begeleid wonen. Iedereen moet ergens kunnen wonen. Alleen kreeg ik soms het gevoel dat zijn begeleiders geen idee hadden wat ze met zo iemand aan moeten. En je hebt geen instantie waar je je klachten neer kunt leggen.’
Wij hebben woningcorporatie Lefier en GGZ-instelling Lentis om een reactie gevraagd. Zij geven aan in verband met de privacy niet te kunnen reageren.
Nieuwsbrief
Wil je op de hoogte blijven van dit onderzoek? Abonneer je dan hier op onze nieuwsbrief.
