De uitbraak van het coronavirus heeft veel gevolgen gehad. Niet in de laatste plaats voor mensen die een kwetsbare naaste verzorgen. Voor ons onderzoek Mantelzorg willen wij weten hoe mantelzorgers deze tijd ervaren. Wat zijn bijvoorbeeld de gevolgen voor hun baan?
In zelf-quarantaine
We krijgen een bericht van Rob die zijn 85 jaar oude moeder bijstaat. Bij het begin van de uitbraak zijn de gevolgen nog niet te overzien en ook zijn er in die tijd nog geen coronamaatregelen zoals we die nu kennen. Rob wil koste wat kost voorkomen dat zijn moeder besmet raakt.
“Mijn moeder van 85 woont nog zelfstandig maar wordt al jaren ondersteund door de familie. In het begin van de corona-uitbraak heb ik alle leden van de familie gevraagd niet meer bij moeder langs te gaan, heb ik vakantiedagen opgenomen en ben in zelf-isolatie gegaan met als doel om na de maximale incubatieperiode de (enige) persoon te zijn die mijn moeder kan bijstaan door deze periode heen, zonder kans op besmetting.”
Bescherming tegen besmetting
Rob ziet al vrij snel dat de uitbraak van het coronavirus een serieuze bedreiging vormt voor de gezondheid van vooral kwetsbare ouderen. Hij neemt direct diverse maatregelen.
“Ik heb in een vroege fase alles al in huis gehaald. Toen niemand het er nog over had heb ik bijvoorbeeld al beschermende middelen als mondkapjes besteld en direct eten en andere huishoudelijke spullen in huis gehaald.”
Als een van de eersten is Rob goed voorbereid om zijn moeder maximaal te ondersteunen en te beschermen tegen het virus. Er is alleen een probleem: hij moet kiezen tussen zelf-isolatie en zijn baan. Het contact met zijn werkgever verloopt aanvankelijk stroef.
Zorg en baan
“Deze situatie is welbekend bij mijn werkgever en ik heb meerdere keren aangedrongen op extra vakantiedagen, onbetaald verlof of welke regeling dan ook waardoor ik voor mijn moeder kan blijven zorgen. Ik raak hier aardig van in de war en ben binnenkort waarschijnlijk werkloos.”
Rob heeft hiermee zijn lot verbonden aan zijn moeder die hij zoveel mogelijk besmettingsvrij wil houden. In die periode is hij behoorlijk gestrest door de angst voor besmetting aan de ene klant en aan de andere kant door de spanning die dit oplevert voor zijn baan. Gelukkig voor hem heeft hij uiteindelijk toch medewerking gekregen van zijn werkgever.
“Ik heb nu onbetaald verlof, dat heeft voor mij de spanning er wel afgehaald. Met een gerust hart kan ik nu voor mijn moeder zorgen zonder bang te hoeven zijn mijn baan kwijt te raken. Ik prijs me nu wel gelukkig want het had heel anders kunnen zijn.”
Consequentie is wel dat hij nu al een paar maanden geen inkomen heeft. “Dat gaat inmiddels om duizenden euro’s die ik nu misloop. Ik heb gelukkig een buffertje maar dat raakt wel snel op. Ik maak me wel zorgen hoelang deze situatie nog houdbaar is.”
