“Vooral in coronatijd ging het hard”, vertelt Mark Huis in ’t Veld (33). Hij begint met online wedden op voetbaluitslagen. Voorspellen van de Champions League, al moet je dan wel steeds wachten op de uitslag.

"Dus doe je badmintonwedstrijden erbij, dat gaat sneller. Daarna neem je zelfs een B-elftal vrouwenvoetbal in Rusland erbij. En zo gok je op een gegeven moment steeds meer. Het maakt uiteindelijk niet eens meer uit of je wint. Je gaat voor die dopamine, je móet gewoon gokken.”

En zo belandde hij vol in de goksites. Het was een nieuwe stap in een al langer bestaande verslaving. Als 16-jarige startte hij met online pokeren op illegale goksites. Als student zat hij in het casino. En nadat hij even was afgekickt, lonkte voor de inmiddels vader van twee toch de verleiding voor online gokken. Inzetten, soms winnen maar die winst vergok je weer en zo eindig je met schulden.

Bijna alles ging op, vertelt Huis in 't Veld. Salaris, studiefinanciering, toelages. Een studieschuld van tienduizenden euro’s, helemaal vergokt. “Daarna ga je ook betaalde rekeningen terughalen”, zegt hij. “Dat doen veel gokverslaafden. Je storneert je telefoonabonnement zodat je weer even geld hebt. Als je nummer dan een paar dagen niet werkt, dan lieg je dat je telefoon kapot is.”

“Ik deed de raarste dingen. Op een gegeven moment storneerde ik alles, zelfs het telefoonabonnement van mijn vrouw. En dan hield ik de brievenbus in de gaten zodat je op tijd bent om een aanmaning te onderscheppen. Je neemt steeds hogere risico’s. Je leeft constant in die stress dat iemand erachter komt wat je doet. Het beheerst je leven, en toch blijf je gokken.”

Reclames

Juist dit online gokken – altijd en overal op je telefoon - lijkt nu toegankelijker dan ooit. Wie de tv aanzet of de straat op gaat struikelt bijna over de reclames. Oud-voetballers die Toto aanprijzen, consumenten die baden in een confettiregen. Sinds 1 oktober 2021 mogen bedrijven in Nederland online kansspelen aanbieden en dus buitelen bedrijven over elkaar heen om klanten te werven.

Het idee is dat gokbedrijven nu beter controleren of iemand verantwoord speelt. Maar Huis in t Veld – die zelf gokte voor de legalisering - vraagt zich af die controle wel echt mogelijk is. Zelf gokte hij dagelijks, maar in principe kan iemand al in één avond zijn of haar maandsalaris verspelen - en zal daarna obsessief zoeken naar geld.

“Ik heb zelfs ooit een krat bier gepakt waar nog volle flesjes in zaten. Die heb ik leeggeschud zodat je weer statiegeld krijgt, kun je weer mee gokken. Bonje maken zodat je in het weekend niet mee hoeft te winkelen want je weet dat je daar geen geld voor hebt. Een lening nemen om schulden af te betalen, maar ook van die lening vergok je weer de helft. Zo sterk is die drang.”

“En ondertussen doe je alles om te verhullen dat je gokverslaafd bent. Je verplaatst je schoenen, je verplaatst je fiets, zodat mensen denken dat je nog bent weggeweest. Gokkers houden zelfs een boekje bij van welke leugens ze vertellen, zodat je het kan volhouden.”

Hulp

Uiteindelijk waren het de leugens die hem 1,5 jaar geleden de das omdeden. “Ik vroeg vrienden met een lulsmoes om geld te lenen, terwijl ik gewoon een prima baan met prima salaris heb. Dat vonden zij al raar en mijn vrouw zag dat appje ook. Toen heb ik alles opgebiecht. Je denkt dat iedereen je zal verlaten als je het vertelt. Maar het tegenovergestelde gebeurde, ik kreeg veel begrip.”

De financieel analist volgde een tiendaagse afkickcursus en ging afspreken met andere ex-gokverslaafden. Het veranderde compleet zijn leven, zegt hij. Hij ging trainen voor de marathon in Rotterdam en trof een regeling om zijn studieschuld terug te betalen. En ook dat geeft rust. “Je voelt steeds die grote schuld op je schouders. Je wil het oplossen door in een keer een grote prijs te winnen en daarom ga je maar door, je ziet geen andere uitweg.”

Gokkers moeten daarom betere bescherming krijgen, denkt hij. Zorg dat iemand maar een bepaald percentage van zijn salaris kan inzetten, te controleren via de salarisstrook. En geef uitleg, dat wil hij zelf ook doen. Een filmpje waarin hij vertelt wat hem is overkomen en zo anderen behoedt voor het gevaar. Een pop-up dat er hulp bestaat.

“Dat je niet de enige bent. Dat had mij geholpen.”