Voor het onderzoek heeft Pointer een twintigtal grote en kleine GGZ-instellingen benaderd. Die gaven aan dat de behandeling voor burn-out bij de zorgverzekeraar via de basisverzekering kon worden gedeclareerd. Dat staat ook op sommige websites van instellingen te lezen.



In de praktijk blijkt dat psychologen burn-out vaak onder een ander label – bijvoorbeeld angststoornis – wegschrijven, zodat de behandeling alsnog wordt vergoed. Om de behandeling vergoed te krijgen is het namelijk noodzakelijk dat deze in de DSM-5 – een handboek van psychiatrische stoornissen – staat. Burn-out staat niet in de DSM-5. Sinds 2013 moet de werknemer de kosten voor zo’n behandeling zelf betalen.

Toch worden burn-out behandelingen op grote schaal via de basisverzekering vergoed. In een reactie laten zorgverzekeraars weten verontwaardigd te zijn. “Er wordt moedwillig onjuiste informatie verstrekt”, zegt Marieke Verlee, manager zorginkoop bij zorgverzekeraar CZ. “Tegen mensen wordt gezegd dat de behandeling voor de burn-out wordt vergoed, terwijl dat niet zo is. En dat doet men door andere diagnoses op te geven.” CZ geeft aan nader onderzoek te willen doen.



Volgens Wilmar Schaufeli, emeritus-hoogleraar Arbeids- en Organisatiepsychologie aan de universiteit van Utrecht, zit er een weeffout in het systeem. “Een patiënt kan echt last hebben van een burn-out. Daar zijn goede behandelingen voor, maar volgens het systeem kan er niet naar worden doorverwezen en worden ze niet vergoed. Dan probeer je als hulpverleners op een creatieve manier een patiënt toch daar te krijgen waar de beste zorg is.”

Volgens Schaufeli zou het goed zijn om behandeling voor de burn-out weer via de basisverzekering te vergoeden. “Burn-out wordt erkend als beroepsziekte en er zijn richtlijnen die door de experts worden gebruikt. Maar vervolgens kan de hulp niet worden gegeven, omdat er geen diagnose uit de DSM op kan worden geplakt. En dat is toch iets raars in dit systeem.”

Onrechtmatig

Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport laat via een woordvoerder weten dat bij de diagnoses die gedeclareerd worden bij een zorgverzekeraar op zijn minst sprake is van onrechtmatig gedeclareerde zorg. Het ministerie is niet van plan op korte termijn de behandeling voor een burn-out weer via de basisverzekering te laten vergoeden.



In 2018 kreeg de ggz-aanbieder HSK een boete van de Nederlandse Zorgautoriteit opgelegd van 400 duizend euro. HSK zou tussen 2013 en 2016 stelselmatig behandelingen voor een burn-out bij de zorgverzekeraars hebben gedeclareerd. HSK besloot daarop de boete juridisch aan te vechten.



Inmiddels heeft het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) in hoger beroep HSK in het gelijk gesteld en bepaald dat de boete onterecht is opgelegd. In de jaren 2013 tot 2015 was volgens het CBb nog niet duidelijk dat deze manier van declareren fout was. “Er bestond toen medisch verschil van inzicht over de diagnose en behandeling van deze patiënten die langdurig lichamelijke klachten hadden die verband hielden met werk- of privéstress.”