“Ik wilde gewoon blijven werken, maar ben achteraf gezien over grenzen gegaan, ook fysiek.” Patricia* tipt ons in het dossier Zwangerschapsdiscriminatie. Tijdens haar zwangerschap deed ze alles om maar niet lastig gevonden te worden, maar toch werd haar tijdelijke contract niet verlengd.
Patricia werkte voor een klein bedrijf dat hulpmiddelen voor in de zorg maakt. Ze had een contract voor acht maanden en kon goed opschieten met haar joviale werkgever. Ze dacht dat ze blij waren met haar. Een officieel functioneringsgesprek is er nooit geweest. Ook toen ze zwanger werd, was er in eerste instantie geen vuiltje aan de lucht. “Ze hadden mijn zwangerschapsverklaring nodig om verlof aan te vragen en we moesten nog even gaan zitten hoe we het erna zouden gaan doen”. Maar toen Patricia uiteindelijk met de werkgever ging zitten, kreeg ze te horen dat haar tijdelijke contract - dat af zou lopen tijdens haar zwangerschap - niet zou worden verlengd. “Ik heb het totaal niet zien aankomen.”
Zwangerschapsdiscriminatie
Zwangerschapsdiscriminatie komt vaak voor: 43 procent van de vrouwen krijgt ermee te maken blijkt uit onderzoek van het College voor de Rechten van de Mens. De meeste vragen en meldingen die het College in 2018 ontving, gingen over discriminatie vanwege geslacht, en daarvan gingen weer de meeste over zwangerschap. Het is verboden om vrouwen anders te behandelen vanwege hun zwangerschap. Werkgevers mogen bijvoorbeeld tijdens een sollicitatiegesprek niet vragen of je zwanger bent, ze mogen je tijdelijke contract niet niet verlengen vanwege een zwangerschap en ook niet zomaar je uren of functie wijzigen vanwege je zwangerschap.
Stress rond de geboorte
De werkgever zei dat hij geen vertrouwen meer had in een goede samenwerking, “maar waarom had hij dat niet eerder gezegd?”, vraagt Patricia zich af. De tijd rondom de geboorte van haar zoon was hierdoor erg stressvol. Zelf verlof bij het UWV aanvragen was ingewikkeld, en daarna kon ze gelijk in de WW. “Ik heb er psychisch nog veel last van. Ik durf nog steeds niet langs die vestiging te rijden.”
Extra hard werken
Patricia heeft tijdens de maanden dat ze zwanger aan het werk was extra haar best gedaan, juist omdat ze wist dat haar zwangerschap onhandig was voor haar werkgever. “Ik dacht: ik wil niet zeuren. Tot het einde heb ik met grote machines en lijm met schadelijke effecten gewerkt”, vertelt ze. “Waar ik van schrok, is dat er een angstcultuur is. Je bent bang om zwanger te worden: wat gaat de werkgever met mij doen?” Patricia heeft geen advocaat in de arm genomen of melding gemaakt bij het College voor de Rechten van de Mens. Dat was niet iets dat ze er in die stressvolle en nare periode bij kon hebben.
Opnieuw zwanger
Patricia is weer zwanger. Ze heeft inmiddels een vast contract en bij haar huidige werkgever mag ze niet eens meer met bepaalde machines werken. Patricia: “Als ik bepaalde dingen wil doen, springen collega’s in de bres: ‘Dat doen wij wel even’. De bedrijfscultuur is hier compleet anders.”
*Patricia is een gefingeerde naam, de echte naam is bij de redactie bekend.
Zwangerschapsdiscriminatie
Wij willen graag weten wat er op de werkvloer gebeurt als je vertelt dat je zwanger bent. Blijft het bij een felicitatie van de baas of wordt je tijdelijke contract niet verlengd? Kon je weer terugkomen in je oude functie? Wij horen graag jouw ervaring.
