‘Onze kinderen van 6 en 9 jaar oud zitten op een school zonder een traktatiebeleid.’ Vera reageert op ons artikel over gezonde schoolkantines. ‘We proberen dit al jaren te veranderen, maar tot nu toe zonder resultaat. Het gevolg is dat we voor onze kinderen een uitzondering maken. Ze krijgen een eigen gezonde traktatie en laten het snoep staan. Vervelend dat het zo moet, maar het is de enige kans op minder snoepmomenten.’
Kijk hier onze uitzending over overgewicht terug.
Ik spreek Vera voor ons onderzoek Overgewicht. Het valt haar op dat er veel ongezonds te eten is, en dat er weinig draagvlak is voor een gezond alternatief. ‘We zien dat in de klas elke twee weken een traktatie moment is. De lekkernijen zijn voor negentig procent snoep of chips.’ Ook betoogt Vera dat de ‘feestjes’ op school louter ongezond zijn. ‘Lollies, taart, marshmallows en dergelijke zijn heel normaal.’
Vera ging in gesprek met de ouderraad en de directie, maar kwam van een koude kermis thuis. ‘Ik heb het idee dat het hier helemaal niet leeft. Misschien ligt het aan de regio, ik woon in het hoge noorden. Ouders kijken naar elkaar en vinden het prima zoals het gaat. Er zijn er niet veel zoals wij die het vervelend vinden.’
‘Suikerverslaving is snel aanwezig’
Vera twijfelde wel of ze haar kinderen een uitzonderingspositie wilde geven. ‘Ze hebben nu nog een leeftijd dat ze het accepteren en ze gaan er niet tegen in verweer. En het is ook echt geen spartaans regime bij ons thuis. We eten veel groenten en er hoort echt wel eens een snoepje of koekje bij. Maar het gaat ook om de hoeveelheid. Kinderen hebben niets aan zoveel snoepmomenten, suikerverslaving is best snel aanwezig. En als ze op school zoveel snoepen, hoe leer je kinderen dan dat gezond de norm is?’
Geen traktatiebeleid
Voor Vera is de oplossing nu dat haar kinderen als enige in de klas een andere traktatie krijgen. ‘Er zijn ook wel lekkere dingen die minder ongezond zijn. Ze krijgen bijvoorbeeld fruit, suikervrij snoep of rozijntjes. ‘In het begin vonden de juffen het zielig. We hebben echt een paar keer op die afspraak terug moeten komen, want de kinderen kwamen toch thuis met verhalen dat ze van alles hadden gehad.’ Inmiddels zijn er duidelijke afspraken gemaakt. ‘Nu gaat dat wel goed. Ze accepteren het en er is binnen de school ruimte voor dit soort afspraken. Maar ze willen niet zo ver gaan dat ze het in het beleid opnemen.’
Vera heeft wel geprobeerd om de handen binnen de school op elkaar te krijgen voor een ander beleid. ‘Ziekenhuizen en scholen zijn de eerste plek waar je moet beginnen met gezond eten. Maar helaas gebeurt dat niet.’ Vera denkt dat het met draagvlak te maken heeft. ‘De meeste medewerkers en ouders vinden het niet belangrijk en de directrice wil dat het breder gedragen wordt en dat personeel het belangrijk vindt. Het lijkt mij nu juist tijd om dit aan te pakken.’
De echte naam van Vera is bekend bij de redactie.
