Vader M. is bezorgd en verdrietig. Hij is geschrokken van alle onzin die je op internet over vaccinatie vindt en boos op de autoriteiten die hem in de steek laten. Dat zit zo. Hij heeft een tienjarige zoon die tot zijn negende alle prikken die het Rijksvaccinatieprogramma voorschrijft, heeft gehad. Maar zijn ex-vrouw hield uiteindelijk de DKT (Difterie, Kinkhoest, Tetanus) en BMR (Bof, Mazelen, Rodehond)-prikken tegen. Hij kwam er bij toeval achter en is sindsdien aan het onderhandelen.

Homeopathie

Volgens M. is zijn ex nogal van de homeopathie. Ze vindt bijvoorbeeld dat je je eigen immuumsysteem moet ontwikkelen en vaccinaties zouden schadelijk zijn. ‘We hebben de ziekte onder controle, dus die overbodige inentingen zijn niet meer nodig,' zo vindt ze. Ze haalt veel inspiratie uit internetsites, bijvoorbeeld die van de Nederlandse Vereniging Kritisch Prikken. M. heeft zich verdiept in het gedachtengoed van deze groep: ‘Ik ben echt geschrokken van de schijnverbanden, onduidelijke of suggestieve bronverwijzing- en vermelding. Soms staat er ronduit onzin in!’

Vader M. is niet tevreden hoe er met die informatie wordt omgegaan. ‘Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) moet stelliger deze onzin ontkrachten. Maar het is typisch Nederlands, hun reactie is te dun, te weinig to the point.’ Hij vindt dat de overheid veel scherper met deze mensen en hun websites in discussie moet. Ze moeten de onrust wegnemen en dat gebeurt niet. ‘Er samen als ouders uitkomen in een dergelijke structuur is heel moeilijk!’

Social Media

Vorig jaar hebben we het RIVM al eens gevraagd naar de manier waarop ze met social media en misinformatie omgaan. Zij benadrukken dat ze vooral een gesprek in de dokterskamer willen. Het RIVM is wel eens online discussies aangegaan, maar dat is én te veel, en ondoenlijk.

Na de weigering van de moeder gingen M. en zijn ex op gesprek bij de GGD, de instantie waar kinderen de prik halen. Die stuurde ze weer weg: ga eerst zelf praten en kom dan maar weer terug. Vader en moeder kwamen er alleen niet uit en daarom is er tot op heden niet gevaccineerd. M. is boos. Hij vindt dat de GGD nu zijn ex haar zin geeft. De GGD heeft haar op geen enkele manier onder druk gezet. Later heeft de huisarts nog gebeld met zijn ex, maar ze veranderde niet van mening. M. vindt dat onacceptabel. ‘Ik vind niet dat je daar als ouder voor kan gaan liggen.’ Maar wat kan je doen?

Rechtzaak

Je kan een rechtzaak beginnen, dat is vaker gebeurd. Maar, zo berekende M., dat kan je zo duizenden euro’s kosten. Die advocaten rekenen 250 euro per uur, gaan eerst rondbellen, leveren dan alle administratie voor de rechtbank en daarna heb je nog de zitting. Eigenlijk vindt hij het te gek voor woorden dat hij nu alleen staat, zijn vrouw niets hoeft te doen en hij moet betalen om zijn recht te halen. ‘De GGD had moeten zeggen: 'Ga een maand lang overleggen, verandert er dan niets, dan gaan we vaccineren'. Maar in plaats daarvan doen ze niets, en accorderen daarmee eigenlijk de keuze van de moeder. Dat is onacceptabel. Waarom word ik in de verdediging gedrukt, laat haar naar de rechter gaan! Ik voel me er alleen in staan.’

We hebben de GGD uit die regio de vraag voorgelegd hoe ze in het algemeen met zo’n kwestie omgaan. Hun antwoord luidt dat bij een medische handeling als deze, die onherroepelijk is, beide gezaghebbende ouders het er mee eens moeten zijn. Dat is ook de lijn van de landelijke artsenfederatie KNMG. Toch is er ook een voorbeeld bekend waarbij een vader tegen de wil van de moeder van de rechter mocht vaccineren. We zoeken dat verder uit.

Toch vaccineren?

Vader M. gaat vooralsnog niet naar de rechter. Hij is in gesprek met de moeder, al gaat dat moeizaam. Misschien komt er een compromis en gaan ze voor een deel van de ziektes te vaccineren. En anders wacht hij tot de jongen ouder is, en hoopt hij hem te overtuigen het zelf alsnog te doen. ‘Je wilt gewoon als ouder niet dat je kind een ernstige infectieziekte oploopt of überhaupt het risico loopt. Het waken kost heel veel kracht en alertheid.'