Wist jij dat je als huizenbezitter zelf verantwoordelijk bent voor alles wat er zich onder je huis afspeelt? En dat je dus ook zelf verantwoordelijk bent voor de schade die ontstaat als je huis verzakt en vol scheuren zit? Waarschijnlijk niet. ‘Ik voel zoveel onmacht.’
Van Zevenaar tot Spanga en van Lingewaard tot Roden: sinds de extreem droge zomer zijn overal in Nederland honderden huizen verzakt. In ons dossier ‘Verzakte huizen’ spreken we met gedupeerden die te maken hebben met centimeters dikke scheuren, deuren die niet meer sluiten en zelfs huizen die gestut moeten worden. Stuk voor stuk zijn ze verrast door wat hen overkomt. En allemaal vragen ze zich af: welke stappen moet ik nu ondernemen?
Je huis verzakt, in acht stappen
We komen in contact met Doreen Noord. Ze woont in het Drentse esdorp Roden, 15 kilometer ten zuidwesten van de stad Groningen. ‘De ellende begon op 1 augustus. Toen ik thuiskwam zat er ineens een scheur over de hele lengte van muur, van binnen en van buiten. Van de grond tot het plafond. Nog een geluk dat ik niet thuis was.’ Wat te doen?
Stap 1: de verzekering
‘Toen het ook aan de buitenkant begon te scheuren, heb ik de verzekering gebeld,’ vertelt Doreen verder. ‘Maar die gaf niet thuis. Ze zeiden dat het waarschijnlijk een constructiefout was. En dat ik daar niet voor verzekerd was.’
Stap 2: de funderingsspecialist
Doreen merkt dat ze zo geen stap verder komt. Ze besluit nader onderzoek te laten doen naar de bouw van haar huis. ‘Ik heb toen een funderingsspecialist laten komen, uit Utrecht. Die constateerde dat er geen sprake was van een constructiefout. Ze wees me vooral op de droge zomer. En dat er door die droogte geen vocht meer in de bodem zit, waardoor de grond inklinkt.’
Stap 3: zoektocht naar vergunningen
De funderingsspecialist heeft een advies: vraag zoveel mogelijk informatie op bij de gemeente over de bouw van je huis. ‘Ja, daar had ik nog nooit bij stilgestaan. Wat voor fundering heb ik eigenlijk. Ik had geen idee. Ik ben op zoek gegaan naar bouwtekeningen, funderingsrapporten, bouwvergunningen en het rioleringsplan.’
Stap 4: bodemonderzoek
En zo komen we bij de volgende stap in Doreen’s zoektocht. Op advies van de funderingsspecialiste laat ze ook een bodemonderzoek uitvoeren. Kosten: een dikke 1000 euro. En dat moet ze zelf betalen. ‘Je moet ergens beginnen voor je iemand aansprakelijk kunt stellen. De gemeente zegt: ‘Wie eist, bewijst’. Nou, mijn huis staat dus op klei. En door die extreme droogte is mijn fundering aangetast.’
Stap 5: de verzekering (2)
Doreen meldt zich weer bij haar verzekeringsmaatschappij. Maar die geeft wederom niet thuis. ‘Ze zeiden tegen mij: ‘Mevrouw, u heeft te maken met langzame verzakking. Daar bent u niet voor verzekerd’. Maar uitleg over wat snel is en wat langzaam, dat krijg je niet. Mooi is dat, daar betaal je dan voor.’
Stap 6: de gemeente
Doreen blijkt intussen niet de enige in Roden met een verzakt huis. In een wijk anderhalf kilometer verderop moeten twee families hun huis vanwege veiligheidsoverwegingen zelfs verlaten. Doreen besluit ook eens met de gemeente te bellen. ‘Die vertellen mij dat ik een aansprakelijkheidsformulier moet invullen. En verder hoor ik niets meer.’
Stap 7: de aannemer
Doreen blijft niet stil zitten, ze nodigt een aannemer uit met de vraag wat het herstel van haar huis gaat kosten. Via de aannemer komt ze toch weer in contact met de gemeente. Die stuurt een constructeur. ‘Die man heeft metingen gedaan. Meetlintjes erbij enzo. Bleek dat mijn huis ruim een centimeter verzakt is. Hij heeft me sterk aangeraden mijn huis te laten stutten.’
Stap 8: en nu?
‘Ja, en nu?,’ verzucht Doreen. ‘Het lijkt me duidelijk dat die droogte van invloed is geweest op de kleibodem onder mijn huis. En dat daardoor die scheuren zijn ontstaan. Maar wat had ik daaraan kunnen doen dan? Mijn huis is nu gestut. Ik voel me machteloos, heb er vier maanden wakker van gelegen. Het is afwachten waar de gemeente mee komt. Meer kan ik nu niet doen.’
