Een van mijn collega’s heeft last van zijn nieuwe achterburen, vertelt hij. Hij woont in Amsterdam Oost, in een voormalige 19-eeuwse volksbuurt. Zijn straat was, zelfs voor de grote stad, een oase van rust. Totdat hij nieuwe achterburen krijgt; een buurvrouw met een flink stemvolume die met iedereen ruzie zoekt.
Kan en moet ik daar wat aan doen vraagt hij zich af, ook omdat hij zich soms zorgen maakt over haar dochter. Want de nieuwe buurvrouw maakt niet alleen ruzie met buren, maar scheldt ook vaak haar dochtertje de huid vol. Zo dreigt ze haar regelmatig ‘klapjes’ te geven, zegt hij.
‘Vieze pedo’
Een dilemma, maar een melding doen bij Veilig Thuis, meldpunt voor huiselijk geweld en kindermishandeling, vindt hij uiteindelijk toch een te zwaar middel. Verder dan dreigementen gericht tegen haar dochter lijkt het niet te gaan en bewijzen dat het meisje mishandeld wordt kan hij niet. De schreeuwpartijen en geluidsoverlast van de moeder zijn een ander probleem. Om ruzie te vermijden, komt hij zo min mogelijk op het balkon, haar scheldkanonnades tegen zijn bovenbuurman nog vers in het geheugen. De buurman zou volgens de vrouw ‘een vieze pedo’ zijn, die haar dochtertje begluurde. Zijn buurman heeft geen idee waar ze dat op baseert.
Ambulante zorg
Steeds meer zorg voor cliënten in de ggz (geestelijke gezondheidszorg) verplaatst zich van een verblijf in een instelling naar zorg aan huis. Dus minder opnames in de kliniek en meer zorg thuis. Dit heet ambulante zorg. De vraag is of dat kan zonder overlast voor omwonenden. Het kabinet wil namelijk dat ook een zwaardere groep cliënten (met ingewikkelde psychische aandoeningen) vaker thuis kan blijven wonen, door zorg aan huis of in de directe omgeving te bieden.
Ooit was het een straat met veel sociale huurwoningen met achterstallig onderhoud, vertelt mijn collega. Inmiddels zijn daar duur opgeknapte koopwoningen voor in de plaats gekomen met tweeverdieners, jonge kinderen en bakfietsen voor de deur. De woningen aan de achterkant, waar de buurvrouw is komen te wonen, zijn ook gerenoveerde appartementen. Starterswoningen dacht hij in eerste instantie. Maar als de nieuwe bewoners erin trekken, wordt duidelijk dat sommigen van hen nogal afwijkend gedrag vertonen.
Ongure types
De een gebruikt zijn tuintje als uitdragerij voor brommeronderdelen en heeft regelmatig ongure types over de vloer. Een andere buurman roept af toe vanaf zijn balkon onbegrijpelijke dingen, aldus mijn collega. Allemaal geen echte overlast, vindt hij, in vergelijking met de schreeuwende buurvrouw.
Pas maanden later hoort hij via één van zijn buren dat een aantal gerenoveerde woningen gereserveerd is voor verslaafden en mensen met een psychiatrische stoornis. Begeleid wonen dus. Dat verklaart een hoop, maar geen van de omwonenden was daar van tevoren over ingelicht.
Wat kan je eigenlijk in zo’n situatie, vragen wij ons af? Bij wie kan je aankloppen en wat zijn de mogelijkheden om in te grijpen of zelfs iemand uit huis te laten plaatsen als het echt uit de hand loopt?
Om eventuele negatieve gevolgen te voorkomen wil mijn collega anoniem blijven.
