We zijn voor ons onderzoek Onder bewind in de Zorg op bezoek bij de familie Troost in Hendrik Ido Ambacht. We worden gastvrij ontvangen door Ab en Renée Troost. De koffie wordt gezet, de soesjes staan op tafel en er ligt een dik dossier. De familie Troost wil ons graag uitleggen hoe het conflict met de zorginstelling zo uit de hand gelopen is dat ze zelfs het bewind over hun zoon kwijtraakten.

Bewindvoerders

Hun zoon Allard is een man van 47 jaar. Hij woont vlak om de hoek bij zijn ouders. Ab: ‘Een leuk huisje aan het water. Op loopafstand van het plaatselijke café waar ze Allard allemaal kennen.’ Sinds 2006 zijn Ab en Renée naast wettelijk vertegenwoordiger ook als bewindvoerders aangesteld. Ab regelt alle financiële zaken voor zijn zoon.

Drie dagen per week gaat Renée met een gevuld lunchtrommeltje om 8 uur ‘s ochtends naar hem toe om hem wakker te maken. Hij wordt dan met een taxibusje naar zijn dagbesteding gebracht. Ab: ‘We zijn 24 uur, 7 dagen in de week bezig met Allard. Hij eet hier wekelijks mee en een paar maanden per jaar gaan we op vakantie naar Italië of Dubai. Dan gaat Allard ook altijd mee. We laten hem nooit alleen.’

Thuisbegeleiding

Via een persoonsgebonden budget (een pgb) koopt Ab zorg in voor zijn zoon. ‘We hebben twee ochtenden in de week thuisbegeleiding en 3 dagen per week dagbesteding.’ In 2014 moet Allard afscheid nemen van zijn vertrouwde begeleider en besluiten zijn ouders bij een andere zorgaanbieder de thuisbegeleiding in te gaan kopen. Ze kloppen aan bij Syndion, een organisatie voor gehandicaptenondersteuning. Ab: ‘Het gaat eigenlijk al mis bij de intake. Het gaat slordig en de zorgovereenkomst, waarin staat wat voor zorg Allard krijgt, komt maar niet rond. Deze zorgovereenkomst moet geregeld worden door Syndion.' Ondertussen gaan de nieuwe begeleiders wel van start bij Allard.

In april 2015 stuurt Ab een bericht naar de bestuurder van Syndion. Ab heeft inmiddels een aantal facturen voor de geleverde zorg ontvangen maar hij kan ze niet declareren omdat er nog steeds geen zorgovereenkomst ligt met het zorgkantoor. Ab: ‘Syndion moet dit eerst regelen met het zorgkantoor en dan kan ik de factuur declareren bij de Sociale Verzekeringsbank.’ Bovendien zijn er in sommige facturen fouten gemaakt volgens Ab. Ondertussen krijgt hij wel al aanmaningen van de instelling om de facturen te betalen.

Klacht over facturen

Ab: ‘Ik ben zelf jarenlang directeur geweest van een groot bedrijf dat administratie-software maakte voor zorginstellingen. Ik besloot dus direct naar de bestuurder van Syndion te gaan met mijn klacht over de facturen van Allard en een tip om een beter urenregistratie-systeem aan te schaffen. Dit werd mij niet in dank afgenomen.’ Ondanks dit gesprek blijven de administratieve onregelmatigheden zich opstapelen. En blijft Ab mailtjes sturen naar de organisatie om ze hierop te wijzen. In november 2015, na 10 maanden, is de zorgovereenkomst eindelijk rond. Allard betaalt de facturen voor de geleverde zorg, maar niet de facturen die volgens hem niet kloppen.

Volgens Ab probeert de zorginstelling meerdere uren te declareren voor niet geleverde zorg. ‘Het ging uiteindelijk om vijf facturen waarbij er fouten zijn gemaakt in de maanden en in de hoeveelheid uren. Eén factuur is helemaal fout. Ze schrijven dat er dan begeleiding bij Allard is geweest maar ik kon aantonen dat we toen in het vliegtuig zaten op weg naar Italië. Het gaat, alles bij elkaar, om een bedrag van 4500 euro.’

‘Baggerzooi’

De mailwisseling met de instelling verhardt. Ab schrijft dat het een rommeltje is, een ‘baggerzooi’ bij de administratie. Het conflict loopt hoog op. De instelling stuurt ondertussen een incassobureau op Allard af. Renée: ‘Het is toch niet normaal dat een zorginstelling dit doet? Allard was helemaal in de war. Hij snapt dit niet en van al die spanning raakt hij van de leg. Ze weten toch dat Allard dit niet aankan?’

Ab laat het er niet bij zitten. Hij mailt niet alleen naar Syndion maar hij begint ook klachten in te dienen bij verschillende instanties zoals de gezondheidsinspectie en het ministerie van VWS. Dit schiet de zorginstelling volgens Ab in het verkeerde keelgat.

In juli 2017, ruim 2 jaar na de eerste klachtmail van Ab, valt er een brief van de rechtbank op de mat bij Allard. Het is een verzoekschrift van de zorginstelling om Ab en Renée te ontslaan als bewindvoerders van Allard. Het maakt Renée nog steeds woedend. ‘Allard kwam met de brief waar ‘Justitie’ op staat naar mij toe en vroeg of hij nu de gevangenis in moest? Dat is toch in en in verdrietig.’

Verzoekschrift ontslag bewindvoerders

In het verzoekschrift lezen we dat Syndion Ab en Renée als bewindvoerders van hun zoon Allard wil laten ontslaan op grond van artikel 1:448 lid 2 BW. We zoeken dit artikel op. We lezen: Een ontslag van een bewindvoerder kan worden verleend wegens gewichtige redenen. Wat zijn deze gewichtige redenen volgens de zorginstelling?

De instelling schrijft in het verzoekschrift: Ab Troost heeft een aantal declaraties om ‘uiteenlopende redenen’ niet betaald. Verder bestookt Troost in een ‘onaflatende stroom e-mailberichten’ de zorginstelling en ‘overschrijden ze de fatsoensgrenzen’. De uitnodiging om deze klachten in een persoonlijk contact te bespreken met het bestuur is niet door Troost aanvaard. Volgens Ab is dit niet waar. ‘Ik ben zeker vijf keer op gesprek geweest bij de bestuurder. Ik erken dat de toon van mijn mails best scherp was. Maar ik heb nooit gescholden.’

De instelling schrijft dat ze een incassobureau moest inschakelen. Dit heeft veel spanning opgeleverd bij Allard, aldus zijn ouders. We lezen in het verzoekschrift: ‘Feit is dat de handelswijze van Troost niet langer in belang van Allard is. Immers met zijn handelswijze houdt Troost een door hem zelf gecreëerde ongewenste situatie in stand.’

De brief valt Ab en Renée rauw op hun dak. Dit hadden ze nooit verwacht. Ab: ’Het is de joker die ze uit de hoge hoed trekken. Dit was de manier, dachten ze, om van die vervelende, lastige ouders af te komen.’

Zitting kantonrechter

Ze krijgen een uitnodiging voor een zitting bij de kantonrechter. Tot drie keer toe schrijft Ab een brief naar de rechtbank om het verzoek van de zorginstelling af te wijzen. Maar de rechter beslist anders. Zonder Allard of de familie Troost gehoord te hebben, besluit de rechter de ouders uit het bewind te ontslaan. Er wordt een professionele bewindvoerder voor Allard aangesteld. Ab: ’De samenleving zou beschermd moeten worden tegen dit soort rechters. Hoe kan deze beslissing worden gemaakt?’

Juridische strijd gaat door

Ab en Renée laten het er niet bij zitten. Ze gaan in hoger beroep. Negen maanden nadat ze uit het bewind zijn gezet, wordt de uitspraak door het Hof vernietigd. Het Hof bepaalt dat de jongste zoon van Ab en Renée het bewind mag gaan voeren over Allard. Het Hof vindt dat gebleken is dat Allard, voor zover zijn verstandelijke vermogens dat toelaten, een uitdrukkelijke voorkeur heeft voor zijn ouders of zijn broer/zuster als bewindvoerder van zijn goederen en financiën.

Een jarenlange juridische strijd als gevolg van het niet betalen van 5 facturen van in totaal 4500 euro. Is het dit allemaal waard geweest? Waarom hebben Ab en Renée niet gewoon betaald? Ab is fel in zijn antwoord: ‘Het gaat om het principe. Die facturen deugen niet. En ik betaal niet als het niet goed is. Als iedereen zijn poot stijf zou houden dan zou er heel wat minder zorggeld, en dus gemeenschapsgeld, over de balk gesmeten worden.’

Aanloopproblemen

Het conflict tussen de familie Troost en Syndion is nog niet voorbij. En ook de juridische strijd gaat door. Deze zomer heeft het zorgkantoor onderzoek gedaan bij de zorginstelling. Ze bevestigen in een brief dat er ‘aanloopproblemen’ waren in 2015 met de administratie en een aantal facturen niet juist waren. De zorg voor Allard wordt inmiddels bij een andere zorgaanbieder ingekocht.

Voor dit artikel is ook contact gezocht met Syndion. De bestuurder heeft laten weten nog niet te willen reageren omdat de zaak nog onder de rechter is.