De tienjarige dochter van Daphne heeft genetische obesitas. Dit betekent dat ze altijd een hongergevoel heeft. In het eetparadijs waarin we leven, is dat een behoorlijke uitdaging. “Als ze 50 jaar geleden geboren was, had ze een veel minder groot probleem gehad.”
Als baby was ze al groot en onverzadigbaar, vertelt moeder Daphne. Waar de gemiddelde baby met een half uur borstvoeding wel vol zit, was 1,5 uur voor Lieke* heel normaal. “De dokter zei: je kunt nooit te veel borstvoeding geven. Maar ze knapte bijna uit elkaar.”
Onderzoek na onderzoek volgde en uiteindelijk bleek dat Lieke een traagwerkende schildklier en genetische obesitas heeft. Daphne: “Ze heeft de hele tijd een hongergevoel. Als er ruimte is, vraagt ze dus om meer.” We spreken Daphne voor ons onderzoek VET! waarvoor we uitzoeken hoe moeilijk het is om gezond op te groeien.
Worsteling op de camping
Zolang de dagelijkse structuur er is, lukt het Daphne en haar man, die uitgerekend zelf een restaurant hebben, om Lieke een gezond eetpatroon te geven. Maar zodra Lieke en haar zusje uit logeren gaan of het gezin op vakantie gaat, wordt het lastig. “Op de camping waar we van de zomer waren, was bijvoorbeeld overal ijs en snoep. Dan is het echt een worsteling.”
Alle ouders zullen herkennen dat de vraag naar pizza’s en ijsjes toeneemt zodra de vakantie begint, maar voor de ouders van Lieke is het dus extra lastig als er structuur wegvalt. Daphne: ”Door corona ging de beweegles waar Lieke op zit bijvoorbeeld niet door, toen ging haar gewicht echt de verkeerde kant op. Ik kreeg er slapeloze nachten van.”
Broccoli mee in de logeertas
De consequentie is dat het gezin al het eten van tevoren in een planning vastlegt en niks aan het toeval overlaat. “Als Lieke uit logeren gaat, geef ik broccoli mee. En als ze bij anderen eet, houd ik er rekening mee dat dat waarschijnlijk ongezonder is dan normaal.”
Daphne is vooral bezig om Lieke, en ook haar tengere zusje, te leren wat goed voor hen is en wat niet. “En dan moeten we zelf ook het goede voorbeeld geven. Gelukkig weten we veel van eten en houden daar ook van, maar sporten deed ik bijvoorbeeld zelf vroeger weinig en dat gaat nog steeds niet automatisch.” Omdat ze de kinderen goede gewoontes mee wil geven, werkt ze daar hard aan.
‘We worden gewoon nagekeken’
Wat vindt ze lastig? “Eigenlijk vooral dat mensen zo oordelen. Je wilt echt niet met ons door een zwembad lopen. We worden gewoon nagekeken.” Weinig kinderen hebben misschien wat Lieke heeft, licht Daphne toe, maar er zijn wel meer kinderen die overgewicht hebben. “Dat komt ook gewoon door onze maatschappij. De arts zei tegen mij: ‘Als Lieke 50 jaar geleden geboren was, had ze een veel minder groot probleem gehad’. En dat geldt voor alle kinderen.”
* Om Lieke niet meer in the picture te zetten dan ze toch al staat en haar privacy te beschermen, gebruiken we op verzoek van haar ouders niet haar echte naam.