Onlangs startte het RIVM met de vaccinatie van zwangere vrouwen om baby’s al vanaf de geboorte te beschermen tegen kinkhoest, een bescherming die Akshaya niet had. Arne: ‘Dat was toen helaas nog niet mogelijk’. Arne en Sylvie hebben er hun missie van gemaakt mensen te overtuigen deze vaccinatie – en de andere vaccinaties uit het Rijksvaccinatieprogramma – te halen.

Gratis blender voor wie de vaccinatie weigert

Het is echter lastig strijden tegen de verspreiders van het anti-vaxgeluid. Zo was daar deze week de zelfverklaard vruchtbaarheidscoach Eva van Zeeland die op haar website honderd aanstaande moeders oproept zich niet te laten vaccineren. ‘Kies er (…) voor om ZELF JOUW IMMUUNSYSTEEM te verbeteren met gezonde voeding en ontvang een blender t.w.v. €399,- van Versapers.’

Van Zeeland laat over haar eigen standpunt geen misverstand bestaan: ‘Ondanks dat dit een keuze is die jij natuurlijk helemaal zelf mag maken, ben ik duidelijk van mening dat het beter is om geen vaccinaties uit te voeren bij jezelf en dus jouw ongeboren baby.’ Als bewijs dat vaccineren echt niet nodig is, haalt Van Zeeland het verhaal aan van haar mede-initiatiefnemer, de producent van de blender: ‘Hij vertelde mij dat zijn zoon van bijna 4 jaar niet gevaccineerd is en nooit ziek is terwijl hij al in ruim 23 landen is geweest.’ Arne: ‘Zo'n zelfde argumentatie kan ik ondersom ook gebruiken: ik, mijn kinderen en iedereen in mijn omgeving zijn allemaal gevaccineerd en we zijn er nooit ziek van geworden. Dus geen risico nemen en gewoon vaccineren.’

Tegenover Omroep Brabant stelt producent Joost Duisterwinkel dat de verkoop van zijn blender niet goed loopt. Daarom wil hij zijn restvoorraad weggeven. Waarom hij koos voor deze specifieke groep? ‘Daar voel ik me het beste bij, dat heeft aandacht nodig,’ aldus Duisterwinkel tegen Omroep Brabant. ‘We brengen dit op een banale manier, maar het is wel een serieus onderwerp. Het voelt goed om het zo te doen, want veel mensen weten niet wat er in de vaccins zit.’

Arne benadrukt dat de inhoud van de vaccins gewoon op de website van het RIVM staat. Daar zitten inderdaad schadelijke stoffen tussen maar in dusdanig kleine hoeveelheden dat deze onschadelijk zijn. Zoals bijvoorbeeld formaldehyde, een lichaamseigen maar bij hoge concentraties gevaarlijke stof die ook in peren zit. Bij het eten van een peer krijg je zo'n 19 tot 38 keer de hoeveelheid formaldehyde binnen vergeleken met een inenting, zo rekent het RIVM voor.

Sylvie en Arne noemen de blenderactie onbegrijpelijk en verschrikkelijk, maar zeggen zich ook te realiseren de harde kern van anti-vaxers nooit te kunnen overtuigen. Maar voor de grote groep twijfelaars is hun boodschap duidelijk: ‘Dit is spelen met het leven van kinderen’. Arne noemt de oproep van Van Zeeland en Duisterwinkel frustrerend. ‘Het voelt een beetje alsof alles wat wij hebben meegemaakt wordt weggewuifd alsof het niet is gebeurd en er niet toe doet. Ik voel me niet serieus genomen. De risico’s zijn echt.'

Volgens Arne zijn we de ernst van de ziektes vergeten juist vanwege de succesvolle bestrijding ervan. ‘Ziektes die serieus genomen moeten worden en waar je niet op basis van een 'goed gevoel' beslissingen over neemt. Bovendien neem je deze beslissing niet alleen voor je eigen kinderen, maar ook voor de kinderen van anderen in jouw omgeving. Het is een verantwoordelijkheid van de gehele samenleving.

RIVM gaat zwangere vrouwen vaccineren

Om pasgeboren baby’s al vanaf de geboorte te beschermen tegen kinkhoest startte het RIVM in december vorig jaar met de vaccinatie van zwangere vrouwen in het derde trimester van de zwangerschap: de 22 wekenprik. Het RIVM: ‘De antistoffen die in de vaccinatie zitten gaan via de navelstreng naar de ongeboren baby. De baby is dan vanaf de geboorte al beschermd tegen kinkhoest.’

Wij spraken eerder uitgebreid met Arne en Sylvie, nadat Arne ons een mail stuurde. Arne schreef ons: ‘Wij hebben verleden jaar ons dochtertje verloren aan kinkhoest. Ze was pas 5 weken oud en viel dus in de risicogroep. In de vaccinatie-discussie valt vaak het argument “Mijn kinderen zijn nooit ziek geworden, ook al zijn ze niet gevaccineerd". Het is belangrijk dat mensen weten dat er wel degelijk een risico is... Ondanks dat dit misschien klein is. Bovendien neem je niet alleen een risico met je eigen kinderen, maar ook met de kinderen van anderen.’

'Het ging in anderhalve week van alles tot helemaal niks’

Onze presentator Teun van de Keuken zocht Arne en Sylvie op voor onze uitzending over vaccinatie en homeopathie.

Arne: ‘De eerste drieënhalve week hebben we echt van haar kunnen genieten zoals normaal. Maar ze had waarschijnlijk al snel na de geboorte kinkhoest. Ze hoestte af en toe, maar niet bijzonder. En toen op een avond, verkleurde ze ook, werd ze helemaal blauw. Ze is toen meteen opgenomen in het ziekenhuis, en daar kreeg ze vrij snel zuurstof toegediend, want ze had een te laag gehalte zuurstof in het bloed. En de nacht daarna – ik ben daar toen blijven slapen – werd er ’s ochtends om vijf uur op de deur geklopt, dat ik meteen moest komen. Ze waren bezig haar aan te sluiten op de hartlongmachine. Dat is een hele operatie, want dan moet er een slang in, in de slagader.’

Sylvie: ‘Ze hadden mij ook gebeld om zes uur: ‘Je moet nu komen want de kans dat ze het niet gaat redden is heel groot.’ Dat was de eerste keer dat ik dat hoorde. Ik was echt in paniek. Ik ging meteen naar het ziekenhuis. Ze waren bezig de machine aan te sluiten. Je hebt dus een kleine baby, op een gigantisch bed, met allerlei machines en computers eromheen.’

Arne: ‘Daarna moest ze naar het Sophia kinderziekenhuis (in Rotterdam, red.) , want daar zijn ze gespecialiseerd. Dus we moesten weer op reis.’

Sylvie: ‘De eerste dokter die we daar zagen zei tegen ons: ‘Er is misschien een kans, die is niet groot, maar er is wel een kans. Op dit moment is het fiftyfifty, dus het kan alle kanten op'.’

Arne: ‘Wat ze ons later hebben uitgelegd: het is een bacterie die in de longen gaat zitten. Op zich heeft je lichaam die redelijk snel verslagen. Alleen dan zitten er nog allemaal gifstoffen in de longen, en daar heeft je lichaam moeite mee om die af te voeren, af te breken, dus die longen zitten helemaal vol met vocht. En daardoor kwamen er bij haar complicaties. Ze hield heel veel vocht vast. En dat knelde de bloedtoevoer naar de armen en benen af.’

Sylvie: ‘Ze had ook blauwe vingertjes. Ze zeiden tegen ons: ‘Als ze het redt heeft ze misschien een paar vingertjes die niet werken, dus die moeten dan geamputeerd worden'.’

Arne: ‘Wat ze toen gedaan hebben: De plastisch chirurg heeft sneeën gemaakt in haar hele arm, zodat het niet meer opgesloten was door de huid. Dus als het dan verder uitzet door dat vocht dan heeft het de vrijheid om verder uit te zetten, en drukt het misschien niet meer op de zenuwen en spieren. Dan zou ze wellicht later die functie wel nog hebben. Maar, toen kreeg ze ook nog epileptische aanvallen.’

Sylvie: ‘De dokter zei: 'Als ze het redt, dan heb je meer kans om een gehandicapte baby te hebben'.’

Arne: ‘Het is een soort afstreeplijstje. Je gaat het ziekenhuis in met een kind dat gewoon helemaal gezond is, wat alles kan, en daar streep je dan steeds meer dingen van af. Maar ja, je put er wel hoop uit in je hoofd: je kijkt wat er nog wel op de lijst staat, je zoekt steeds de lichtpuntjes, wat nog overblijft. Maar op een goed moment is er niks meer over. Uiteindelijk – ze lag nog steeds aan die hartlongmachine, en dat is later ook uitgebreid met de nierfunctie want dat deed het ook niet meer – uiteindelijk werd ze in leven gehouden door een machine, that’s it. Het ging in anderhalve week van alles tot helemaal niks.’

Teun van de Keuken: 'Waarom wilden jullie dit verhaal graag aan ons vertellen?'

Arne: ‘Omdat we het belangrijk vinden om te vertellen dat de ziekte er nog steeds is. En we zijn het allemaal vergeten omdat gelukkig niet meer heel veel kinderen en volwassenen het krijgen. Maar het is er nog steeds. En je moet dus ook je kinderen er nog steeds tegen beschermen. (…) Het heet een kinderziekte, maar dat is niet omdat het een kleine onschuldige ziekte is, kinderen gaan er echt dood aan. Je moet je er gewoon tegen beschermen. De kans is misschien heel klein, maar als het gebeurt dan zegt zo’n kans niks, dan is het je gebeurd. Het is een traumatische ervaring en daar gaan we denk ik ook niet meer vanaf komen.’

Na Akshaya kregen Arne en Sylvie nog twee zoontjes. Ze hebben er alles aan gedaan om hen tegen een infectie te beschermen. Zo liet Sylvie zich in beide gevallen vaccineren tegen kinkhoest tijdens de zwangerschap, wat vanaf vandaag dus standaard wordt aangeboden aan alle zwangere vrouwen.

Sylvie: ‘Voor ons was het belangrijk toen de kleine geboren was dat de hele familie was ingeënt. Ze mochten niet de deur binnenstappen als ze niet waren ingeënt.’

Arne: ‘Ja, dus eigenlijk alleen hele directe familie, dus ouders, broers, zussen, die hebben ons bezocht en daarvan hebben we allemaal gevraagd om zich in te enten. En we hebben met het consultatiebureau afgesproken dat zodra het kon de kleine meteen werd ingeënt.’

Homeopaten bieden onbewezen alternatief voor vaccineren

In verschillende anti-vaccinatieboeken en op internet wordt een homeopathisch alternatief aangeprezen voor vaccineren: homeopathische profylaxe (hp). Hoewel veel homeopaten claimen dat dit bewezen effectief is, is hier geen wetenschappelijk bewijs voor. Toch wordt het middel zelfs aanbevolen om pasgeborenen te beschermen tegen kinkhoest. Zo schrijft een homeopaat: 'Er kan gekozen worden voor preventie (HP) ten tijde van een epidemie of wanneer er bijvoorbeeld in de omgeving van een pasgeborene kinkhoest voorkomt.'

Door anti-vaxers wordt de ziekte gebagatelliseerd en sterfgevallen in twijfel getrokken. ‘Kinkhoest – gezegend met drie maanden hoesten’, lezen we in het anti-vaccinatieboek Vaccin Vrij!. En: ‘Kinkhoest is niet zo gevaarlijk als iedereen denkt. De afgelopen 10 jaar zijn er 5 of 6 baby’tjes overleden die jonger waren dan 1 jaar en daarvan weet ik niet wat voor baby’s het waren; wat voor een trauma’s ze al hebben ondergaan of welke lichamelijke afwijkingen ze hadden. Of welke behandeling ze kregen. Natuurlijk is het ernstig als een baby overlijdt, maar ook bangmakerij is ernstig'.’

Sylvie: ‘Dit is echt niet normaal. Akshaya was echt gezond, groot en sterk. Ze was geboren als een baby van 4 kilo.’

Arne: ‘Ze was kerngezond, had geen enkele complicatie of iets. Tijdens de zwangerschap niet, daarna niet. Het is echt de ziekte die haar leven heeft gekost.’

Sylvie: ‘Het is ook geen bangmakerij, het is gewoon de realiteit.’

Arne: ‘Het is een hele kleine kans. Je ent je kind in, misschien heb je er helemaal niks aan, maar wat áls.’