![221123_wooncontract_studenten_v2[1].png](https://assets-pointer.kro-ncrv.nl/public/styles/article_banner_xl/public/media/images/221123_wooncontract_studenten_v2%5B1%5D.png?itok=77jjGxzW "221123_wooncontract_studenten_v2[1].png")
“Je mag geen contact opnemen met de huurcommissie”, staat in het contract van Meike (20). Van haar huisbaas mag ze niet uitzoeken of ze niet eigenlijk te veel huur betaalt. Ze heeft het toch maar ondertekend, want ze is al lang blij dat ze een kamer gevonden heeft.
Onze mailbox loopt vol met berichten van wanhopige studenten. Voor ons onderzoek ‘Woonproblemen’ spreken we veel studenten die moeite hebben met het vinden van een kamer, of in slechte omstandigheden wonen. Volgens de laatste cijfers telt Nederland ongeveer 768.000 studenten, waarvan 359.000 uitwonend. Sinds 2010 zijn er ruim 100.000 studenten bijgekomen. Met de toename van studenten en de krapte op de huizenmarkt wordt het tekort aan studentenwoningen geschat op ongeveer 27.000 woonruimten.
Oproep
Heb jij ook rare dingen in je huurcontract staan? Of trekt jouw huisbaas zich niks aan van gebreken in je kamer? Voor ons onderzoek zijn we op zoek naar meer voorbeelden van studenten. Deel je voorbeelden en foto’s met ons via het tipformulier.
Intimiderende huisbazen
Meike woont samen met zes huisgenoten in Utrecht. Naast zaken als een lekkende kraan en het gebrek aan isolatie vertelt ze ons iets opmerkelijks. “In mijn huurcontract staat dat ik niet naar de huurcommissie, het wijkteam of een andere instantie toe mag stappen als ik klachten heb.” Toch heeft ze toen ze net in haar kamer kwam wonen, haar kamer laten taxeren door de huurcommissie (een onpartijdige organisatie die onder andere controleert of je huurprijs niet te hoog ligt). De huur viel toen lager uit dan dat Meike betaalt, maar met deze informatie heeft ze nog niets gedaan. “Ik ben bang dat de huisbaas een manier vindt om mij eruit te zetten.”
Jesse* (20) heeft een mondelinge huurovereenkomst. Hij woont sinds 3 maanden in een studentenhuis in Utrecht met vier huisgenoten en ook bij hen wordt er gedreigd met uithuiszetting. Ze delen samen met de huisbaas een keuken en een woonkamer, wat de nodige spanningen oplevert. “De huisbaas komt vaker zonder kloppen binnen. De laatste keer omdat er een mes verdwenen was. We hebben toen met z’n allen moeten zoeken, omdat hij onvervangbaar was.” Hij heeft aangegeven het niet fijn te vinden als hij zomaar de kamer binnenkomt. “Het eindigt altijd in een fanatieke scheldpartij.” Jesse wil eigenlijk verhuizen maar door het tekort aan huisvesting voor studenten lijkt dit onmogelijk. Ook terug naar huis is vanwege persoonlijke omstandigheden geen optie.
Advocaat
Isa (21) woont in Utrecht, heeft lekkage boven haar bed én ruzie met de huisbaas. De lekkende leiding is in eerste instantie ‘opgelost’ door er tape op te plakken, maar de geplaatste emmer om het water op te vangen druppelt na vier maanden nog steeds vol. “De laatste tijd is het een opeenstapeling van rare dingen die niet worden opgelost. En het is nu écht uit de hand gelopen.” Wanneer ook haar onderburen een lekkage krijgen en de huisbaas een aannemer laat komen om het op te lossen, stuurt hij de rekening naar Isa en haar huisgenoten. “We weigeren deze rekening te betalen en de huisbaas dreigt om ons eruit te zetten.”
Als een van de weinige studenten die we spreken durft Isa wel voor haar rechten op te komen. Samen met haar huisgenoten heeft ze een advocaat in de arm genomen om ze te helpen bij deze kwestie. “Ik ben blij dat ik mijn rechten weet als huurder. Zoveel mensen om mij heen weten deze rechten niet als er met rekeningen of uithuiszettingen wordt gedreigd.” Volgens haar zullen veel studenten een andere optie kiezen en vertrekken. “Terwijl je als huurder in je recht kan staan.”
Gedwongen thuis
De meeste studenten durven dit niet. Als ze zonder een kamer komen te zitten is het bijna onmogelijk om een nieuwe woning te vinden. Maaike (22) is vanuit haar studentenkamer in Maastricht weer bij haar ouders in Leiden beland. Inmiddels is ze al maanden op zoek naar een nieuwe kamer in Utrecht. “Ik zit langer in trein dan dat ik aan lesuren besteed aan de Universiteit.” Kamerloos zijn belemmert haar studentenleven.
“Daar baal ik heel erg van. Mijn ouders zijn druk met werk en hebben slaap nodig, dus die willen het liefst dat ik rond middernacht thuis ben.” Tot laat feesten met vrienden zit er voor Maaike dan ook niet in en ze is niet de enige. In haar vriendengroep heeft ook nog niemand een kamer kunnen vinden. De avonden zijn steeds vaker gevuld met hospiteerafspraken. “De zelfstandigheid die ik had toen ik in Maastricht woonde, is ook compleet verdwenen.”
Ook Margit (22) woont weer bij haar ouders. “De keuken had geen ramen dus het was er altijd donker en ik had een verzameling zoutstenen in mijn kamer die uiteindelijk uit elkaar vielen van het vocht. Toen het toilet verstopt zat, moesten we dit zelf uitzoeken van de huisbaas.” Uiteindelijk was ze er klaar mee. Ze vertrok vanwege de slechte omstandigheden. “Ik blijf thuis wonen totdat ik een huurhuis kan huren.”
*Jesse is een gefingeerde naam. Zijn echte naam is bij de redactie bekend.
