Na onze uitzending over demonenuitdrijvingen bij kinderen krijgen we veel reacties binnen. Veel mensen zijn verbijsterd, maar sommigen reageren ook verbaasd. Binnen sommige kringen blijkt demonenuitdrijvingen namelijk helemaal niet zo bijzonder, óók niet als het wordt gedaan bij kinderen. We besluiten verder te gaan met ons onderzoek naar Religieuze gemeenschappen in Nederland.
“Dit is echt het topje van de ijsberg. Degenen die bekend zijn met het radicale evangelische wereldje, hebben meestal heel veel jeugdkerken, festivals en allerlei soorten bijeenkomsten meegemaakt.”
Het is één van de vele reacties van mensen die zich verbazen over onze uitzending. Tipgevers laten ons weten dat demonenuitdrijvingen plaatsvinden binnen tal van andere evangelische organisaties. Ook uitdrijvingen op kinderen vinden niet alleen plaats bij The Last Reformation, de organisatie die centraal stond in onze uitzending.
Ervaringen
Veel mensen delen hun ervaringen. Zij hebben zelf als minderjarige meegemaakt dat er demonen uitgedreven zijn. “Er wordt heel veel gebeden en uitgedreven als het gaat om LHBT-tieners (waar ik er één van was). Dan was het een kwestie van een oproep vanaf het podium, waar je op kan reageren, en dan werden de boze machten door middel van gebed uitgedreven. Dan lagen er allemaal jongeren huilend en schuddend op de grond.
Een ander laat ons weten: “Toen ik tiener was ben ik twee keer op tienerkamp geweest. Daar vonden meerdere demonenuitdrijvingen plaats bij verschillende mensen. Bijvoorbeeld voor demonen van homofilie, seks, nicotine en de dood. Er werd veel gepreekt over hoe je gebonden kon zijn aan demonen en zonden. Er lagen vaak mensen te spartelen en schreeuwen. Dit werd dan gezien als een manifestatie van het verlaten van de demoon uit de persoon.”
Toezicht op religieuze bewegingen
Hoogleraar pedagogiek Micha de Winter stelde in onze uitzending dat demonenuitdrijvingen op minderjarigen schadelijk kan zijn. “Deze kinderen zijn getuige van een in mijn ogen middeleeuws ritueel waarbij demonen worden uitgedreven, omdat de gebedsgenezer of prediker vindt dat de problemen die mensen hebben door bezetting van demonen komen.”
“Mensen mogen geloven wat ze willen, maar op het moment dat ze dit in de praktijk brengen op kinderen moeten we goed nadenken over de vraag of we dit wel willen. Dit zijn kinderen die midden in hun identiteitsontwikkeling zitten. Ze krijgen met veel bombarie te horen dat ze eigenlijk slecht zijn en bezeten door het kwaad”, aldus De Winter.
Toezicht ontbreekt
Veel van de tips die we binnenkrijgen zijn van jongvolwassenen die als minderjarige zijn blootgesteld aan demonenuitdrijvingen. De kinderombudsvrouw geeft in onze uitzending aan dat demonenuitdrijvingen een vorm van psychische kindermishandeling is en roept omstanders op om hier melding van te doen.
Veilig Thuis en de Raad voor de Kinderbescherming laten ons weten dat meldingen van demonenuitdrijvingen op kinderen niet bij hen bekend zijn. Naar aanleiding van onze uitzending zijn ze ook niet van plan om onderzoek te doen naar deze organisaties. ‘Wij zijn een tweedelijns organisatie en dit betekent dat door eerstelijnsorganisaties (gemeenten en Veilig Thuis) melding gedaan moet worden alvorens wij een onderzoek starten”, aldus de Raad voor de Kinderbescherming.