Aan de Bouwkunde Faculteit van de Technische Universiteit (TU) in Delft zitten de tafels vol met studenten, druk in de weer met het bouwen van maquettes. De studenten houden zich hier bezig met huizen en gebouwen, maar hoogleraar Peter Boelhouwer vertelt dat de ze zélf lang niet altijd een woning hebben. Hij onderzoekt de woningmarkt en heeft zijn eigen universiteit erg zien veranderen: “Toen ik hier kwam werken in ‘88 waren er 12.000 studenten. Inmiddels zijn het er 28.000.”

Het aantal studenten in Nederland is in de afgelopen twintig jaar verdubbeld, maar het aantal studentenkamers groeide niet mee. Aan het begin van dit collegejaar waren er 27.000 studentenwoningen te weinig. “Het is altijd moeilijk geweest om een kamer te vinden, maar de laatste jaren zijn er gewoon heel weinig huizen gebouwd. Er is überhaupt een woningtekort en dat uit zich ook in studentenhuisvesting. Als er twee keer zoveel studenten komen en er verder geen voorzieningen zijn, heb je een probleem.”

Internationale studenten

Universiteiten bieden veel studies in het Engels aan, waardoor studenten vanuit de hele wereld het Nederlandse onderwijs kunnen volgen. Bovendien is in Nederland studeren is relatief goedkoop. Maar universiteiten hebben volgens Boelhouwer onvoldoende nagedacht over huisvesting toen ze hun deuren open gooiden voor internationals. Nederlandse studenten kunnen vaak nog een tijdje bij hun ouders blijven wonen, maar internationale studenten komen bij gebrek aan een woning echt in de problemen. Boelhouwer ziet bij zijn eigen studenten soms zelfs dat ze weer moeten stoppen omdat ze geen huis vinden.

In studentensteden proberen gemeenten vaak wel huisvesting bij te bouwen, maar dat gaat langzaam. Tegelijkertijd maken ze het voor studenten niet makkelijker om in bestaande huizen te wonen: “In veel studentensteden is een verbod is op verkamering en mag je niet meer zomaar onderverhuren aan studenten. Gemeenten doen dit om de leefbaarheid in de steden te beschermen, want er zijn natuurlijk buurten waarin de concentratie studenten heel hoog is. Maar die regels slaan op sommige plekken wel een beetje door.”

Kwetsbaar

Uiteindelijk leidt het tekort aan woningen ook tot schrijnende situaties. “Mensen komen soms echt op straat te staan of krijgen te maken met uitbuiting. In de particuliere sector moeten mensen soms idioot veel geld betalen of allerlei diensten leveren voor een kamer. Bijvoorbeeld op kinderen passen, maar in ernstige gevallen is er ook sprake van ongewenste intimiteiten. Dat krijg je als je huisvesting niet organiseert.”

Juist om die situaties te voorkomen moeten universiteiten beter nadenken over groei. De TU Delft kondigde ondanks de woningproblemen aan om de komende jaren flink te gaan groeien. Van de 28.000 studenten die ze nu hebben willen ze naar 40.000 in 2030. Volgens Boelhouwer moet zijn universiteit dat pas doen als ze weten dat er huisvesting is voor de studenten: “Als je mensen naar binnen haalt, of het nou studenten zijn of werknemers, dan moet je in ieder geval bewijs hebben dat ze ordentelijk worden gehuisvest. Anders ben je niet verantwoordelijk bezig.” Zelf wordt Boelhouwer niet door zijn baas geraadpleegd over de groeiplannen. Lachend zegt hij: “De universiteit weet zelf ook wel dat er een woningtekort is.”

Uitzending

Kijk aanstaande zondag naar onze uitzending over studentenhuisvesting. Om 22.10 uur op NPO2.