Tenminste, niet herkenbaar. ‘Ooit werd ik geïnterviewd door De Stem. Daar heb ik me nogal agressief uitgelaten over dat motorgeluid. Toen kreeg ik een bedreiging op een motorforum: ‘We weten hem te vinden'. In die bewoordingen. En als ze me maar enigszins kunnen traceren, voel ik me niet prettig.'

‘Mensen voelen zich onveilig’

We horen het vaker tijdens ons onderzoek naar geluidsoverlast van motoren. ‘Ik ben blij dat jullie hier aandacht besteden, maar een interview? Nee, dat niet.’

Carl woont in Zaandam. ‘Elke dag scheuren de motoren door de binnenstad. Onze kinderen worden er wakker van. Niet alleen veel geluid maar ook vaak veel te hard qua snelheid.’ Meedoen aan de uitzending? Over andere onderwerpen wel, maar ik wil niet dat bekend wordt waar ik woon.

Die boodschap krijgen we ook van twee bewoners uit de Krimpenerwaard. Het gebied is vanwege het typisch Hollandse landschap met dijkwegen en rivieren populair bij motorrijders. Tot groot ongenoegen van de bewoners, die op mooie dagen hordes motorrijders voorbij zien scheuren. Dat blijkt als we Tony Hardenberg van de actiegroep Geluidoverlast Krimpenerwaard spreken. Met flyeracties en waarschuwingsborden proberen de actievoerders motorrijders aan te sporen om rustiger te gaan rijden.

Lees hier het verhaal over de acties in de Krimpenerwaard.

Tony stemt in met een interview. We vragen hem om een groepje bewoners te verzamelen voor een interview. Maar dat blijkt lastig. ‘Mensen voelen zich toch onveilig’, laat hij ons weten. Dat blijkt als we Geert bellen. ‘In de buurt wonen mensen die ook behoorlijke herrie maken.’ Het blijkt te gaan om mensen van een motorwinkel in de buurt die volgens hem geen al te beste reputatie heeft. Hij wil op geen enkele manier te traceren te zijn.

‘Motorbende-achtige types’

Ook Hans kiest ervoor om anoniem te blijven. Hij woont sinds een half jaar in een appartement in de Krimpenerwaard. Het liefst wil hij zijn huis weer te koop zetten en verhuizen. Hans deed afgelopen zomer mee met flyeracties van de actiegroep. Als wij hem bellen legt hij uit waarom hij niet geïnterviewd wil worden.

‘Het gedrag van sommige groepen heeft laten zien, dat we met dit soort mensen niet met normaal gedrag te maken hebben. Vijf keer al werd er een bord omgegooid met de tekst: ‘Welkom…maar mag het wat zachter.’ Mensen die een flyer hadden opgehangen met dezelfde tekst werden ‘s nachts geïntimideerd door een groep motorrijders. ‘Wat die mensen deden is voor de deur gaan staan en de gashendel opendraaien. Dat zijn geen leuke dingen meer.’ Volgens Hans zijn het ‘motorbende-achtige types’. ‘Die mensen hebben vaak een eigen ordedienst waar de politie niet eens voor wil gaan staan.’

De namen in dit artikel zijn om veiligheidsredenen geanonimiseerd.