Rein stuurt ons een foto van een zijn linkervoet vol met brandblaren. “Ik ging zwemmen met vrienden in het Noorderpark in Amsterdam en heb tot 7 uur in de zon gelegen.” Nietsvermoedend op dat moment nog. Als hij de volgende dag na zijn werk thuiskomt met een pijnlijk, branderig gevoel aan zijn voeten, denkt hij dat hij blaren heeft door het lange staan in het restaurant. “Tot ik mijn schoenen uitdeed. Jezus, dacht ik!”

Dit is wat Rein zag. Vooral zijn linkervoet zat vol met brandblaren. “Ik heb de huisarts gebeld en die enge foto gestuurd. “Berenklauw”, zei die direct. Geen gewone blaren dus, maar brandwonden veroorzaakt door deze inheemse woekerplant die veel in de natuur te vinden is. De brandhaartjes op de bladeren en stengels kunnen bij aanraking voor veel ellende zorgen.

Helemaal onder

“Ik verzorg het ook als een brandwond met brandwondenzalf. Het is nog steeds niet dicht en het is al 3 weken geleden.” Rein heeft de planten niet in het park zien staan. “Ik weet hoe een berenklauw eruitziet en daar ga ik echt niet in liggen. Het gras was net gemaaid, dat zagen we wel en ik denk dat daar overal stukjes berenklauw lagen. Mijn vrienden zaten ook helemaal onder, maar ik had wel de heftigste reactie denk ik.”

Midden in zijn verhaal, krijgt Rein een wisselgesprek met iemand die berenklauw komt leveren voor het restaurant. Rein: “Hij komt ze zo brengen.” Dat ‘ze’ zijn berenklauwplanten. Rein kookt veel met lokale producten en is niet vies van een experiment. Je kunt de bladeren, stengels en zaden van de berenklauw namelijk ook eten. “In de Scandinavische keuken gebruiken ze het ook. En in Drentse gerechten zoals kruudmoes (traditioneel gerecht met gort, melk, spek, rookworst, rozijnen en veel verse kruiden, red.). Berenklauw smaakt grassig, een beetje kruidig en het kan ook wat naar vijgenblad smaken. Het is niet heel verheffend hoor, maar het is wel heel lekker. Eigenlijk moet je gewoon een keer komen proeven.”

Berenklauwijs

“Ik had twee jaar geleden ijs van berenklauw gezien en had dat onthouden. Nu die plant mij zo te pakken gehad, dacht ik: nu moet ik iets met die plant. Je kunt van de zaden van de berenklauw heel goed ijs maken. Met melk of room en dan draai je daar ijs van. Vanavond staat er knolselderijcake en berenklauwijs op het menu en ik denk dat dat heel lekker wordt.” Ook de bladeren van de plant zijn te gebruiken. “Die gooi ik op azijn en daar kan je lekker sauzen mee op smaak brengen.”

Kijk uit voor de reuzenberenklauw

Mocht je zelf willen kokerellen met berenklauw, kijk uit! De berenklauw lijkt namelijk erg op de Reuzenberenklauw, de grotere en exotische variant van de plant. Die veroorzaakt niet alleen ergere brandwonden, maar volgens wildplukker Edwin Flores is de plant ook niet geschikt om op te eten. “Die is niet te vreten en er zitten veel meer gifstoffen in.” Edwin levert eetbare planten en kruiden die hij in de natuur tegenkomt aan Rein en andere restaurants. “Berenklauw is net zo eetbaar als brandnetel, maar de meeste mensen blijven ervan af. Je kunt er van alles van maken: sauzen, ijs, tempura en azijn.” Edwin plukt de berenklauw zelfs met zijn blote handen: “Als je genoeg eelt hebt op je handen kan dat.”

En Rein? Die is nog niet helemaal van de berenklauw af. “Ik moet iedere dag nog Ibuprofen slikken anders ontsteekt het misschien weer. Ik was als de dood dat er iets in al die blaren zou komen. Het waren er misschien wel twintig, dus ik ben er nog wel even mee bezig. “

Bekijk hieronder de uitzending over exotische woekerplanten: